On the plane.

Justin's pov:
En wéér zat ik in het vliegtuig naar Amerika, weg van Chloë. En wéér wilde ik terug naar België.
Zuchtend liet ik me in de stoel zakken.
'Mr. Bieber, wenst u nog wat?'vroeg de steward, ik geloof dat hij zei dat hij John heette, terwijl hij het glas water voor me neerzette.
Ik schudde mijn hoofd en pakte het glas.
De steward, John dus, bleef naast mijn zetel treuzelen.
Ik nam een slok water en keek hem vragend aan. 'Wenst ù nog wat?'vroeg ik hem.
Hij lachte nerveus. 'Nou, ziet u, mr. Bieber, mijn kleinste zusje, Debbie, verjaart morgen. En ze is zó'n grote fan van u en-'
'En u wil dat ik een handtekening zet?'maakte ik de zin af.
De man knikte opgelucht en ik zuchtte.
Snel zette ik de handtekening en liet me dan helemaal in de eerste klas zetel wegzakken, totdat ik een goede slaaphouding vond.
Moe van het drukke weekend, viel ik in slaap.

Chloë's pov:
De week ging voorbij, en ik keek uit naar donderdag, want ik had een nogal raar telefoontje gekregen.
'Hallo, met Chloë Dellens?'
'Hallo, Chloë? Spreek ik met de vriendin van Justin?'
Zuchtend had ik bijna afgelegd.
'Het is Usher, hier.'
Usher? Waarom belde Usher in godsnaam naar mij?'Ik... bel om te vragen of je donderdagnamiddag naar Atlanta zou kunnen komen.'
'Huh?'
'We willen Justin verrassen. En ik denk dat hij dit écht super leuk zal vinden.'
Eerst had ik het niet geloofd, maar Usher had me zover gekregen dat ik het aan mam had gevraagd, en dat die naar school had gebeld, en dat die hadden toegestemd dat ik donderdag en vrijdag school mocht missen, omdat ik altijd supergoede punten had, en we die dagen geen testen hadden.
Maar, waar was ik?
Oh, juist. Ik was dus natuurlijk superzenuwachtig, en soms betrapte ik mezelf er zelfs op dat ik uitvluchten zat te bedenken, want hoewel ik Justin écht supergraag wou zien, was ik superbang, dat hij het niet leuk zou vinden, dat ik naar hem kwam.
We belden natuurlijk nog wel elke avond, en in elk interview werd mijn naam minstens 5 keer genoemd, maar toch...