Op het eerste gezicht. [deel 1]

Ze had lang blond haar en vel blauwe ogen. Maar ze was niet zoals veel andere meiden met blond haar. Geen dertig centimeterdikke laag make-up opgeplamuurd. Geen barbieface, maar gewoon mooi en naturel. Anders dan haar zus, niet dat ik die kende, maar volgens mij was die best raar. Niet dat ik niet raar ben, weet je, ik praat namelijk nogal veel. En shoppen, dat doe ik pas vaak! Maar goed, daar hadden we het nu niet over. Terug naar het blonde-haar-meisje. Langzaam kwam ze naar me toe lopen en ging stil naast me zitten. Ik wist dat er dit uur een nieuw meisje bij ons in de klas zou komen, daarom had ik express een plaatsje vrijgelaten naast me. Het werd wel weer eens tijd om nieuwe vrienden te maken. Voor mij, maar vooral voor Angel. Om wat interesse te tonen zei ik maar, ´Hee, ben jij niet het zusje van Sophie van Dijk?´ Maar ik zag dat ze het daar liever niet over had. Raar. Je zus is worldfamous, en je gaat er niet mee opscheppen ofso. Knap! Aarzelend antwoorde ze toch: ‘Ja, ik ben Cissy. Wie ben jij?’ ‘Ik ben Larissa. En…’ Snel keek ik even achterom. Ik twijfelde, maar niet te lang. Nooit te lang. Altijd te kort. Waardoor ik de stomste dingen zeg. ‘Misschien ken je mijn broer? Hij heet Angel.’ Eigenlijk had ik niet meteen over hem moeten beginnen, maar ik heb een grote mond. En die is nooit dicht. Ik heb veel hersens gekweekt in al die jaren, alleen gebruik ik ze nooit. ‘Nee, die ken ik niet. Hoe ziet hij eruit?’ ‘Hij heeft donkere haren en bruine ogen. Just like me. Wacht, ik heb wel een foto van hem.’ Dan maar gelijk alles, dacht ik. Ja, misschien is het dom om een foto van je broer in je agenda te hebben, maar die foto was gewoon uberschattig. En natuurlijk had ik die foto nodig voor mn plan… Ik pakte mijn agenda en sloeg hem open, meteen op de goede bladzijde. Cissy staarde lang naar de foto, te lang. Yes, dacht ik, met een big-smile op m’n face. ´En hij zit maar een paar rijen achter je!´ Ik had iemand nog nooit zó snel zien reageren. Binnen een halve seconde zat ze omgedraaid op haar stoel. Maar omdat mevrouw Truijens het té mooie moment moest verstoren met haar geblèr over dat er te weinig aandacht werd geschonken aan gezonde voeding en al die shit, verstoorde ze het weer totaal. Ze gaf toch Scheikunde? En aan haar 300 centimeter taille te zien had zij ook nog nooit een blaadje sla aangeraakt. Maar na een kwartier begonnen we dan eindelijk aan een practicum. Ik moest samen werken met Angel en Cissy, en hoewel Angel en ik normaal altijd als een van de eerste klaar zijn, gebeurde er nu niets. Om de stilte te verbreken begon ik maar een verhaal over de nieuwste Christian Louboutin´s. Ik bedoel, die geweldige roze met riempje en een hak van wel 12 centimeter of die andere met rode hak en de mooiste panterprint die je ooit hebt gezien! Maar na een kwartier in het niets te hebben gepraat over glimmende zilveren pumps, had ik in de gaten dat het Cissy en Angel niet heel erg boeide, en stopte ik maar. Gelukkig was de les net afgelopen. Angel vluchtte de klas uit. Ik wilde erachteraan gaan, maar Cissy keek me aan. En ik zag de vraag branden in haar ogen. Ik vroeg haar maar gauw mee te gaan naar de aula, we zochten een lege tafel, en daar gingen we zitten. In dat halve uur heb ik niets gezegd. Nog nooit in mijn leven was ik zo stil. Ik wist niet waarom, maar iets zei me dat ik maar beter eens een keer niets kon zeggen, en ook voor het eerst van mijn leven, luisterde ik naar dat gevoel.