Hoofdstuk 130 (Herschreven)

Reageer (2)

• Duendes

  Want hoewel een deel van mij mijn hart uit zou willen storten, herinnert de pijn in mijn rug me eraan wat er de laatste keer dat ik dat deed gebeurde. De Hongerspelen bieden geen plek voor kwetsbaarheid.

  
  Dat is ook kinda sad want zelfs als hij dus kinda accepteert dat het dan misschien niet echt Day was, dan heeft het wel zoveel verpest awh ze kunnen niet zo close worden want te gevaarlijk
  
  

  Als ik de onverwoestbare glimlach van de jongen zie, voelt het bizar, walgelijk zelfs, dat ik ooit aan hem getwijfeld heb, en nog veel walgelijker dat het me niet lukt om dat los te laten.

  
  Gosh Chris schat het is oké maar aahh praat er nou over met Day en zeg hem waar je mee zit verdorie awhhh
  
  

  Maar als Day echt de jongen is die hij beweert te zijn - en bij alle goden die ooit aanbeden zijn, ik hoop dat hij dat is - dan verdien ik hem niet. Niet na alles wat ik hem heb aangedaan, niet als ik alles steeds kapot lijk te maken en iedereen kwets.

  
  Gosh Chris je maakt het ook niet makkelijker voor jezelf om like zo erg te wisselen van 'IK wil hem zoenen en wel nu' naar 'ik verdien hem niet' like buddy gosh
  
  

  Ik ben bang dat als ik instem, ik in Days ogen hetzelfde schuldgevoel herken dat door mij heen stroomt.

  
  Het is zo sneu pijnlijk hoe dit alles zo valid wel voor zoveel schuldgevoel zorgt want gosh ze hebben niet heel veel keuze en zitten vast in dit spel en toch voelt het zo erg als hun schuld en au
  
  

  Ik heb zijn wonden genezen, ik ben de bondgenoot geweest die hij nodig had. Maar nu dat achter de rug is, heeft hij geen reden om me nog bij zich te houden. Mijn vingers glijden naar mijn mes, terwijl ik langzaam een paar stappen achteruit zet.

  
  Holyshit Chris gosh deze angst zit zo diep like nee Day gaat je niet zomaar ditchen als je klaar bent met nuttig zijn want daarvoor is hij niet je bondgenoot udicisifisid verdorie gosh het feit dat hij het echt even verwacht en echt even klaar is om ondanks alles net toch weer te gaan vechten meteen is INTENS
  
  

  Ik klem mijn kiezen stevig op elkaar en bal mijn vuisten, als ik opkijk naar mijn bondgenoot. "Ze is weggegaan."

  
  OEF rip ja kinda valid wel want want moet ze bij de jongens maar also zo wordt hun bondgenootschap wel heel snel weer heel klein awh gosh

  3 jaar geleden
  • 

    Samanthablaze

    Zelfs als hij rationeel weet dat het niet zo was, lukt het hem gewoon niet om Day te behandelen alsof het niet zo is. Want wat als de mist gewoon de keiharde werkelijkheid laat zien voor Chris? Dat was wel zo met Bo en Aderyn
    Chris en communicatie? Natuurlijk niet
    Ik bedoel die dingen bestaan naast elkaar. Hij wil Day nog steeds zoenen, hij durft het gewoon niet
    Ze kunnen er niets aan doen maar omdat er wel bloed aan hun handen kleeft, voelen ze zich toch schuldig
    Als de mist één angst van Chris triggert, is het deze wel. Zeker als Day zo dichtbij is en Chris al emotioneel is. En het is dat het Day is, maar bij een ander had het daar waarschijnlijk wel degelijk over gegaan. Als Chris dan niet meer nuttig zou zijn, was het gewoon over geweest en dat weet hij
    Bye Ada, you will not be missed. Maar de spullen wel

    3 jaar geleden
• Megaeraaa

  Concentreren, Chris. Wondes zijn interessanter dan Day's buik
  
  Ondankbaar kind. Maar straks staat ze daar terug, wacht maar
  

  3 jaar geleden
  • 

    Samanthablaze

    Hmm maar die buik is wel beter uitzicht. Wonden zijn naar om naar te kijken
    
    Ze is echt een trut

    3 jaar geleden
  • 

    Megaeraaa

    Maar dan doet hij teminste nog iets nuttigs. Naar een buik staren terwijl je elk moment van alle kanten kan aangevallen worden en je bondgenoot ligt dood te bloeden is nu niet meteen wat ik zou doen

    3 jaar geleden
  • 

    Samanthablaze

    Chris staat dan ook niet bekend om zijn goede beslissingen

    3 jaar geleden