10

‘Oké, jongens en meisjes. Ik hoop dat ik jullie weer snel mag zien.’ Leah hielp me omhoog. Daniel ging met zijn hand naar mijn knieholtes en liet me vallen, jammer genoeg niet want dan had ik hem mogen slaan, maar nee, dat was zijn manier om mij op te tillen.
‘Wil je alstublieft nooit meer doen?!’ zei ik toe hij mij al vast had.
‘Ja hoor, wat jij wilt.’zei hij terwijl hij zijn lach probeerde te onderdrukken.
Hij vond me blijkbaar niet zwaar want hij hield me vast zonder enige moeite vast.
‘Ik ga, moet mevrouw –snel boos- weer terug brengen.’
Hij liep naar de auto en ik hoorde ze nog tot snel roepen.
Toen ik in de auto zat, was het stil. Hij had geen muziek opgezet.
‘Is dit eigenlijk niet de auto van Seth?’ zei ik om de stilte te doorbreken.
‘Ja, maar ik leen voor vanavond.’
‘Waar is jou auto dan?’
‘Ben lopend gekomen, nadat de rest me dichtbij hadden afgezet. Wilde even genieten van het bos.’
‘Genieten van het bos in de avond?’ Wat raar waarom zou je willen wandelen in de avond, door het bos nog wel.
‘Ja, mag dat niet?’Hij keek me aan.
‘Je doet maar wat je niet laten kunt.’zei ik plat en keek weg. Ik draaide de knop van de verwarming omhoog. Langzaam maar zeker begon het warmer te worden.