Is it you fault? - No. So, don't say you're sorry.

'Justin,'onderbrak ik hem, 'heb jij die foto's getrokken?'
Hij keek me verbaasd aan en schudde zijn hoofd.
'Heb je iemand opdracht gegeven om ze te trekken?'
Hij schudde zijn hoofd opnieuw.
'Heb je het gezien dat iemand ze heeft getrokken?'
Weer schudde hij zijn hoofd.
'Dus, moet je je verontschuldigen?'
'Ja, want...'
'Want?'vroeg ik.
'Want ik had moeten weten dat het niet veilig was om samen buiten te komen. Dat er paparazzi op de loer zou liggen. Je bent nieuw nu, Chloë, iedereen wil nu allés van je weten en...' Hij slikte even. 'Ik geloof dat ik het startsein heb gegeven. Ze weten nu wie je bent.'
Ik giechelde toen er een rilling over mijn ruggegraat liep. Dat laatste klonk net als een horrorfilm.
Zacht kuste ik Justin. 'Ik kan wel voor mezelf zorgen,'prevelde ik in zijn oor.
'Mmh...'zuchtte hij.
Me plus you,
I'm a tell you one time.
'Shit,'mompelde ik.
Justin grinnikte en ik maakte me los uit zijn omhelzing.
Snel liep ik naar mijn kamer, waar mijn gsm nog steeds lag.
... love is all we got,
so we go keep keep climbing to the mountain top
Your world is my world,
Aha, Ik had hem gevonden. Onbekend nummer.
Wat raar. Welk onbekend nummer belde mij nu weer?
Zou het Sascha zijn? Die had ooit eens haar nummerherkenning uitgeschakeld samen met mij en we hadden het niet meer terug aangekregen.
Ja, dat kon.
'Hoi, met Chloë,'nam ik vrolijk op.