Dead isn't dead without you <3 [2] TH

friends??
Na de minuten lange stilte te hebben aangehoord begin ik het gesprek. 'Dus ehh.. Hoe gaat het?'. Ik had het tegen niemand waardooor Tom en Bill tegelijk antwoorden. 'ja..goed.. wat?? Tom huh?'. Ik zie de jongens na deze heldere woorden (ughugh) vreemd naar me kijken. Net als ik wil vragen waarnaar ze kijken kom ik tot de ontdekking dat mijn mond openstaat. Beschaamd probeer ik veder te praten. 'Jullie komen me zo bekent voor'. Pingping bingo dat was de juiste vraag. Ik zie de jongens een trotse houding aannemen die ze proberen iets te verbergen wat niet lukt. Dit keer praat er maar 1 tegelijk. Het is Tom. 'Wij spelen in de band Tokio hotel. Ooit van gehoord?'. Ik denk diep na waardoor het eer stil word. De jongens kijken me verwachtingsvol aan. 'JAA, IK WEET HET!' Schreeuw ik hyperactief omdat ik me de naam herinner. De jongens proesten het uit. Ik kijk ze met 1 opgetrokken wenkbrauw aan. Bill is de eerste die het opmerkt. 'Ja sorry hoor maar het zag er zo grappig uit'. Op dat moment zie ik er ook de humor van in en begin een beetje mee te lachen. Na een tijdje te hebben gelachen komen Tom en ik weer tot rust in tegenstelling tot Bill die maar blijft lachen. 'Nou nou zo grappig was het nou ook weer niet'. Dat had ik niet moeten zeggen want Tom was weer volop aan het lachen en Bill verassend genoeg was nóg harder aan het lachen. 'Oke stop maar' de jongens kijken me vaag aan.'Wat doen jullie dan in die band?'. De trotse houdingen komen terug. 'Ik zing en die gek naast me speelt gitaar'. Bill zegt het alsof hij niet net dubbel van het lachen lag. Ik denk even na en dan zie ik het licht. 'Oehhh dan mogen jullie raden wie mee gaan helpen met gitaar hero'. De jongens zeggen weinig maar de blik in hun ogen verraad hoe leuk ze dat zouden vinden. Ik start alvast het spel op. Als ik me omdraai zie ik de jongens al klaar staan met gitaar en een exclusieve basgitaar, drumstel en microfoon erbij. 'Wow hoe doen jullie dat zo snel' de bewondering is in mijn stem te horen waardoor de jongens beschaamd omkijken. Net als ik er wat van wil gaan zeggen zie ik dat het spel is geladen. 'READY TO ROCK?!?' de jongens schreeuwen enthousiast mee. We lachen en hebben hele gevechten oveer wie nu wat wil spelen. Maar ik moet het ze toegeven damn die jongens zijn goed. Behalve Bill die kan alleen maar zingen en zijn uitspraak is vreselijk . Tom kan aardig gitaar spelen. Maar ik ook waardoor het een hele strijd word om te kijken wie er het beste gitaar kan spelen. Uiteindelijk staan we gelijk als onze ouders vestrengeld in een omarming de kamer binnenkomen. 'Zeg wij gaan even wandelen en in een restaurantje eten kunnen jullie zelf wat eten halen?'vraagt Simone terwijl ze met een €50 biljet zwaait. Tom pakt het. Voordat iemand nog wat kan zeggen stormen onze ouders de deur uit.
'Pizza??' Tom had het niet eens hoeven vragen natuurlijk pizza!.

later op de avond....

We hebben het hartstikke naar onze in als onze ouders weer binnenkomen. 'Kom jongens we gaan weer'zegt Simone zonder blikken of blozen. 'He mam..'Beginnen de jongens. Maar Simone kent deze truc blijkbaar al want ze andwoord streng en beslist. 'NU jongens' Simone wendt zich tot mij. 'Het is jammer dat ik je zo weinig zag meid.' simone is echt aardig. 'Ja zeg dat'. Ik meen het oprecht. Ik had Simone graag beter leren kennen. 'Nou ja volgende keer beter en die volgende keer komt er zeker. Ik vond het zo gezellig'. 'Dat geld zeker voor mij' Zeg ik met een lach die eigelijk bedoeld is voor Tom en Bill. Voordat ik het goed doorheb zijn Simone, Tom en Bill de deur al uit. Ik zucht. 'En wat vond je?'. Mijn vader kijkt me verwachtingsvol aan. 'Helemaal super' zeg ik zonder aarzelen. 'Maareh... ik ga slapen'. Voordat mijn vader iets kan zeggen heb ik een kus op zijn wang gedrukt en ben ik de trap opgerent. Morgen weer naar school. Een nieuwe week. Een nieuwe marteling....

cU... Xx