Dead isn't dead without you <3 TH.. [1]

It's you... <3
Lian pov:

'Lian, kom naar me toe, alsjeblieft Lian!'. Ik schrik wakker. Mijn ademhaling gaat snel en ik voel aan mijn licht bezweete voorhoofd voordat ik op mijn wekker kijk. 11.43. Zaterdag. Vermoeid laat ik me weer vallen op mijn bed. 'Lian, je weet welke dag het vandaag is'. Ik probeer me tevergeefs onder mijn kussen te verstoppen. Met een grote plotselinge klap vliegt de deur van mijn kamer open. Mijn vader staat met een brede glimlach op zijn gezicht mij op te wachten. 'Komop zonnestraaltje, vandaag komen ze!'. Ik kijk met mijn slaapdronken hoofd mijn vader chagarijnig aan als teken dat hij weg moet gaan. Ten slotte voegd hij er nog aan toe 'Wees gewoon op tijd voor het onbijt en gedraag je alsjeblieft een beetje okay?'. Dan vliegt de deur weer dicht als teken dat ik nu echt moet opstaan. Een zucht van ergenis ontsnapt uit mijn mond. Mijn vader is nog erger als hij blij is dan als hij boos is. Vandaag ontmoet ik zijn nieuwe "aanwinst" inclusief 2 kinderen! Mijn vader verwacht dat ik er netjes uitzie. Prima, maar dan wel op mijn manier. Ik pak een zwarte skinnyjeans, een felroze T-Shirt met fel geel, blauw, groen en paars erin, en pak mijn sneakers met de felste kleurtjes. Tevreden over mijn kleding loop ik naar de badkamer waar ik ga douchen en dan een hopeloze poging doe mijn haar een beetje menselijk eruit te laten zien. Daarna gaat er een dikke zwarte make-uplaag over mijn ogen. De kleding gaat aan. Ik doe mijn broekspijpen ín mijn sneakers en pak een paar zilveren armbanden en een ketting om het af te maken.

Tevreden loop ik naar beneden. Mijn vader is nergens te bekennen maar aan het lawaai boven hoor ik dat hij voor het eerst in zijn leven de stofzuiger heeft ondekt. Ik zie een keurig gedekte tafel. Dat is alleen maar voor de sier. Ik zou nog een boterham op de tafel klaarmaken. Ik maak een boterham klaar en ga aan de tafel zitten. Ik heb nog maar een paar happen op van mijn boterham als de bel gaat. Ik wil naar de bel lopen als mijn vader hyperactief roept 'Lian, blijf van euh.. Ik doe wel open!!' en voor ik er erg in heb schiet het wezen dat ik vader noem aan mijn neus voorbij om als eerste bij de deurknop te zijn. Hij heeft de deurknop net vast als hij zijn gezicht naar mij wendt en met een afkeurende blik naar mijn kleding kijkt. Als antwoord haal ik mijn schouders op en mijn vader richt zich weer op de deurknop. Ik kijk vol spanning naar de deur wat ik zou het toch een poosje met deze mensen moeten doen. Als de deur oppenvliegt zie ik een vrouw staan. Ik wil haar begroeten maar het lijkt alsof mijn vader en de vrouw alleen oog voor elkaar hebben. Aan de blikken van de twee jongens die achter de vrouw staan te zien denken zij er precies zo over. Ik bekijk de jongens van top tot teen. De een heeft dreadlocks een badana en een pet op. Hij heeft veel te grote kleren aan waardoor ik me moet inhouden niet in de lach te schieten en terwijl ik probeer een grote lachbui in te houden ga ik door naar de volgende jongen. Hij heeft helemáál geen te grte kleren aan. Ze zien er zelfs aan de strakke kant uit. Zijn zwarte schouderlange haar staat recht overeind en de zon schijnt op hem zodat zijn wenkbrauwpircing blinkt. Terwijl de jongens mij aandachtig lopen te bekijken zit ik te bedenken wie er eer make-up op heeft: de jongen met het zwarte haar of ik? 'Zullen we maar naar binnen gaan?' ik schik op door de vraag van mijn vader die me uit mijn gedachtes hallt. Of door het feit dat hij de vrouw eindelijk niet meer loopt te knuffelen. Nu ik zie dat de vrouw niemand om zich heen heeft steek ik automatisch mijn hand uit 'Hallo, ik ben Lian''Simone aangenaam'. Ze lacht erg vriendelijk en ik beandwoord die met ook een lach terwijl onze handen op en neer bewegen. Ze kijkt de jongens aan en als de jongens doorhebben wat ze moeten doen lopen ze naar mij en mijn vader toe. Eerst pakt de jongen met het zwarte haar mijn hand vast. 'Hallo, ik ben Bill''En ik Lian'. Hij knikt goedkeurend voordat hij naar mijn vader gaat en hetzelfde zegt. Dan verschijnt de jongen met de dreadlocks voor mijn neus. 'Ik ben Tom' zegt hij 'Lian'. Simone onderbreekt de stilte die daarna valt'Nou, Lian vind jj het een goed idee als je Tom en Bill meeneemt naar jou kamer dan leren jullie elkaar wat beter kennen'. Ik stem in met dat plan en neem de jongens mee naar boven naar mijn kamer. Eerst lopen Bill en Tom mijn kamer in dan volg ik en ik sluit de deur. Als ik me heb omgedraaid kijk ik in e verbaaste gezichten van Tom en Bill. Wat nu?

mensen hartstikke bedankt voor het lezen. Laat alsjeblieft een reactie achter zodat ik weet of ik door moet gaan of stoppen. Luff u all (a).
Xx. xLightning