A Chocolat Story.

“Wauw!” zuchtte ik. “Waar zijn we?”
“Dit is het Chocolademuseum,” zei Justin. “Ik eet héél graag chocolade en ik hoorde dat de Belgische chocolade geweldig is, dus…”
“Wauw, Justin! Dit ís geweldig!”
Hij glimlachte en pakte mijn hand. “Kom!”

Het Chocolademuseum was geweldig, we konden chocolade maken, eten, drinken… Na een paar uurtjes waren we toch wel moe van heel de tijd rond te lopen en besloten we iets te gaan drinken. We vonden een rustig cafeetje in één van de kleine straatjes in Brugge. Justin wilde vooral niet herkend worden.
“Wat drink jij?” vroeg hij me.
“Een cola alstublieft.” Hij wenkte de ober en bestelde twee cola’s.
“En, wat vond je ervan?” wou hij weten.
“Geweldig! Ik wist niet eens dat er zoiets als een Chocolademuseum bestond!”
“Haha, er bestaat ook nog een Frietmuseum!” lachte hij. “Misschien kunnen we dat op een andere keer eens doen?”
“Ja, dat zou fantastisch zijn!”

“Zo, bedankt dat je met me mee wou vanmiddag.” Zei hij toen we voor mijn huis stopte.
“Nee, jij bedankt! Het was echt geweldig!” riep ik uit. Hij moest lachen om mijn reactie.
“Zie ik je nog eens? Morgen of zo? Ik vond het echt heel leuk…”
“Ja, is goed. Het is nu toch vakantie”
“Tot morgen dan, Lena.” Hij boog zich voorover en gaf me een kusje op mijn wang.
“Ja, tot morgen,” mompelde ik en ik stapte uit.


Toen de voordeur achter me dichtviel liet ik me op de grond vallen en wreef even over mijn wang. Zou het heel vies zijn om die nooit meer te wassen? Vast wel, en dan ging ik zéker niet nog zo’n kusje krijgen!

Vertel me wat je ervan vind.