Is dit het?

7 uur, ik stond op, normaal stond ik pas om 8 uur op, maar ik kon gewoon niet langer wachten om mijn Jeroen te zien. Om kwart na acht kwam ik aan op school, ik zag hem al staan, wat onwennig, want hij kende nog niemand hier op school. Toen hij me zag, lachte hij naar me. Ik weet niet hoe het kwam, maar plots stelde ik mij de vraag: 'is dit hem? Is dit de persoon die mijn hele leven gaat veranderen?' Ik stapte op hem af, ik zei dat ik hem direct wel een rondleiding zou geven. Het voelde zo romantisch, hij en ik samen, helemaal alleen, ons eerste echte moment met zen tweeën. Telkens dat ik hem een klaslokaal liet zien, keek hij me zo verliefd aan. Ik hoopte zo dat hij hetzelfde zou voelen voor mij als ik voor hem. Ik wist het niet zeker, maar ik had zo'n vermoeden, dat het echt wel zo was. Toen we in de sporthal aankwam, kuste hij me, en toen wist ik het zeker; dit is het, dit is het, dit is de hemel op aarde. Samen liepen we hand in hand verder.