Foto bij Goh, bah. Again.

'Zullen we nog naar de dancing hier om de hoek gaan?'vroeg ik Chloë, toen we allebei klaar waren met eten.

De ober bracht de rekening en Chloë knikte.
'Tuurlijk,'lachte ze.
Ik wachtte op de ober die even weg was, om te betalen, en Chloë keek onzeker naar het geld in mijn handen.
'Wat?'vroeg ik verbaasd.
'Kan ik je straks terugbetalen? Ik heb nu geen geld bij.' Ze werd rood.
Ik lachte en pakte haar hand vast over de tafel. 'Chloë, jij moet me helemaal niets terugbetalen! Ik neem je mee uit eten, dus ik betaal.'
'Maar...'sputterde ze tegen. 'Dit is een duur restaurant, hoor.'
'Chloë, just, let it go,'grijnsde ik.
Ze keek gegeneerd weg.
Ik boog naar haar toe en kuste haar snel.
Dan kwam de ober terug, die pakte het geld aan en liep weer weg.
Twee seconden later was hij alweer terug met wisselgeld.
Chloë & ik stonden op en liepen het restaurant uit.
Ik zette mijn pet op, over mijn ogen, en was heel blij dat we in het restaurant niet herkend waren. We zaten misschien wel helemaal in het hoekje, ver van de rest van het restaurant, maar in Amerika zou dat geen excuus zijn geweest.
Chloë trok me aan mijn hand de dancing binnen, we betaalden en liepen meteen naar de bar.
Nou ja, eigenlijk liep Chloë meteen naar de bar en ik volgde haar maar.
'Wat wil jij?'vroeg Chloë, gebarend naar de bar.
'Nee, wat wil jij?'verbeterde ik. 'Ik haal de drankjes wel.'
Ze glimlachte. 'Een Tequila Sunrise, voor mij.'
Ik grijnsde. 'Drunk!'
Ik baande me verder een weg naar de bar. 'Een Tequila Sunrise en een wodka'zei ik tegen het meisje achter de bar.
Of ik schreeuwde het eerder, om boven de muziek uit te komen. Ze knikte en begon meteen met de tequila en wodka te mixen.
'Alsjeblieft,'mompelde ze, toen ze de glazen voor mijn neus neerzette. 'Dat is €8,00.'
Snel gaf ik haar €10 en toen ze me het wisselgeld gaf, gilde ze. 'OMG! Jij bent Justin Bieber!'
Meteen keek iedereen die rond ons stond naar me en ik pakte de drankjes, een beetje ongemakkelijk, op.
En toen kwam er een gigantische groep meisjes op me af...

Chloë's pov:
Plots hoorde ik een gil. 'OMG! Jij bent Justin Bieber!'
Iedereen keek plots naar de kant vanwaar de gil was gekomen, en een hele groep meisjes stapte op Justin af, terwijl die onze drankjes probeerde op te pakken.
Hij zette ze weer terug neer en begon dan maar handtekeningen uit te delen.
Ik zuchtte en liep naar de bar, een beetje van Justin en alle meisjes vandaan, waar de bar bijna leeg was. Ik ging zitten. Dit kon nog even duren.
'Hey,'zei plots iemand achter me.
Ik draaide me verbaasd om. Een lange, gespierde jongen met zwart haar stond voor me met een brede grijns. En als ik het moet toegeven, hij was wel knap. Alleen had ik daar nu niet echt aandacht voor, terwijl mijn droomjongen een paar meter verderop handtekeningen aan het uitdelen was.
'Hoi,'mompelde ik terug.
Hij kwam op de barkruk naast me zitten.
'Jij bent Chloë, hé?'vroeg hij.
Ik keek hem verwonderd aan. 'Hoe...'
'Ik zag je binnenkomen met Justin Bieber. Spijtig hé.'
'Wat?'
'Nou ja, dat één van die meiden hem weer herkende.' Hij haalde zijn schouders op.
Ik schudde mijn hoofd en deed een poging tot een glimlach. 'Ach ja, het maakt niet uit. Ik heb wel wat tijd.'
Hij lachte. 'Dat zijn jouw drankjes daar, zeker?' Hij gebaarde naar de drankjes die nog steeds achter Justin stonden.
Ik knikte.
'Ik wil anders wel wat gaan halen,'stelde hij voor.
Ik schudde lusteloos mijn hoofd. Ik had geen dorst meer. 'Nee, bedankt. Geen dorst.'
'Oké.' De jongen, waarvan ik de naam nog niet eens kende, keek een beetje teleurgesteld. Ik hoopte dat hij niet iets in me zag als vriendin, terwijl ik iets had met Justin, want dan had hij écht geen kans.
Hij glimlachte licht. 'Nou, mooi liedje, hé?'
Ik knikte. 'Wat is jouw naam, eigenlijk?'
Hij lachte. 'Johan, maar noem me gewoon maar Jo.'
Ik knikte. 'Oké. Jo. Leuke naam.'
'Chloë ook. Maar, zullen we gaan dansen?'
Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Kon hij het nu niet gemakkelijk houden? Ik had echt geen zin om iemand af te wijzen, vanavond, maar hij wist toch dat ik een vriend had? Een vriend die nota bene zo'n 5 meter van ons verwijderd was!
Hij lachte om mijn blik. 'Ik bedoel, gewoon, als vrienden. Je weet wel.'
Ik lachte en knikte.

Reageer (3)

  • MocroOChiick

    Verder

    1 decennium geleden
  • Sofieeee

    verder!! dit is een beveel x)

    1 decennium geleden
  • xAppelSapje

    wooow moooi hoor echt waar snel verder

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen