Na een langdurige vermissing van mijn inspiratie is er nu eindelijk weer een hoofdstuk. Geniet ervan!
Ik heb geen spellingscontrole meer uitgevoerd dus fouten kunnen aanwezig zijn.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (1)

  • Hyacintho

    Woow okay qua plot is er vet veel gebeurd dit hoofdstuk. Als eerst de titel: "As long as we are among humans, let us be humane" (al zei Google dat het 'inter' is, niet 'iter', dus idk of dit de goede vertaling is).



    Op het gras ligt Clint met zijn ogen wagenwijd open, nog half in shock van de verassing. De tranen stromen over zijn wangen. Maar het zijn geen slechte tranen. Het zijn tranen van blijdschap. Het ene moment naast hem en het andere moment weer op hem is Lucky. Clint omhelst de hond alsof zijn leven ervan af hangt. Lucky’s staart lijkt overuren te maken met het gekwispel. Het is duidelijk dat beide elkaar gemist hebben de afgelopen jaren.

    Ahw (en ik had gelijk!).

    ‘Nee, hij huilt niet. Hij doet een fontein na.’ Antwoord Celeste hem sarcastisch.

    Mood.

    Vanaf Celeste haar nek hist Crowley naar de hond.

    Ik ga ervan uit dat hij hier in slangenvorm is, anders rip Celeste's nek.

    Clint schudt afkeurend zijn hoofd. ‘Nee joh, Lucky wilt gewoon spelen.
    ‘Spelen? SPELEN?’

    Haha dit is mijn moeder rondom honden.

    Vloekend loopt ze naar het scherm om deze af te sluiten.
    ‘Hé, ik was nog niet klaar met gamen.’

    Ik mag hopen dat ik iets beter tegen mijn verlies kan dat dit lol.

    Quill vol trots dat ze aan de buitenrand van New York City waren, iets wat blijkbaar indrukwekkend was. Eldrick was hier echter niet onder de indruk van, iets wat Quill heel misschien een klein beetje teleurstelde.

    I mean, duh. Eldrick kent NYC wss helemaal niet.

    Eldricks’ kennis van deze plek was klein, maar als ze een ding hadden geleerd in hun leven dan was het dat dit soort instellingen nooit iets positiefs met zich meedragen.

    Dus dit soort plekken hebben ze dan wel in hun wereld? Interesting.

    Wat voor een rare vorm van apparatuur is dit. Het verbaast hen maar tegelijkertijd heeft hen ook net zeven uur lang in een vliegende metalen kist gezeten. Iets wat hen tot eerder vandaag ook niet hadden meegemaakt nog kunnen bedenken het ooit mee te maken.

    Oké dit is verwarrend. Ik dacht dat óf hen komt uit een wereld die volgens Aarde maatstaven achterloopt en daarom weet hen niet wat dit is, óf uit een wereld die voorloopt en waarin alle apparaten cool en sleek zijn. Waarschijnlijk is het dat eerste, maar dan komt de vraag: wat voor apparatuur hebben ze dan wel, als Eldrick dit ding wel als zo herkent? Iets heel basaal? Maar hen had wel een geweer. Hmm.

    De rust was dan misschien wel terug gekeerd in het huis. Rustig in het hoofd van Celeste is het niet.

    Mood.

    De nachtmerries van Clint waren er nog steeds, minder dan voorheen, maar nog altijd te vaak dan gezond. Naast de nachtmerries was er ook het probleem van hoe ze Clint moet gaan vertellen dat ze broer en zus zijn.

    ): Moeilijk

    Uit de kast komen is makkelijker dan dit, en laten we eerlijk zijn. Uit de kast komen is een hel om te doen, al helemaal wanneer de mensen bij wie je uit de kast komt het niet accepteren. Met elk scenario dat ze bedenkt komt de vraag, maar hoe nu verder en wat als dit en wat als dat. Wat als hij het niet gelooft of niet accepteert? Wat als hij niks meer met mij te maken wilt hebben. Hoe veranderd dit onze vriendschap? Wilt hij überhaupt nog iets met mij te maken hebben.

    Pijn maar dit is wel een goede vergelijking.

    Gefrustreerd schudt Celeste haar hoofd en begint agressief een boterham met pindakaas te smeren.

    Nogmaals: no way dat die boterham voor mij is.

    Tot zijn verbazing staat Celeste echter met haar voeten op het aanrecht te wankelen om bij de kruiden op de bovenste plank te komen.

    Dit is een van de dingen die ik doe als mijn moeder niet thuis is. Hartstikke leuk.

    ‘Als Coulson je ziet, dan zijn we beide zwaar de pineut. Hij vermoordt je als het aanrecht dat niet eerst doet.’

    Jup precies dit.

    ‘Volgens mij doet dat thuiswerken hem niet veel goeds.’ Grapt Clint.

    Wow. Heel toepasselijk.

    ‘Ik kan wel koken.’ Hij zegt het neutraal, maar aan zijn gezichtsuitdrukking is te zien dat hij ergens diep van binnen trots op hemzelf is. Iets wat de andere twee hem van harte gunnen.

    Ahw.

    Pas toen er de maker mag weten hoeveel dagen er voorbij zijn gegaan, veranderde de vragen die aan Eldrick gesteld werden.

    Ik ben er echt dol op hoe je kleine hints over de wereld van Eldrick gebruikt, zoals deze over blijkbaar een 'maker', een soort god dus?

    De man zijn borstkas gaf straalde licht, zijn gezicht was lichtelijk behaard en het haar was donkerbruin gekleurd. Afgezien van het licht, is er niet veel bijzonders aan. De vrouw daarentegen was een stuk interessanter. In de minuut dat ze met z’n drieën elkaar aan het staren waren, was haar haar al drie keer van kleur veranderd. Vol verbazing kijkt Eldrick naar hoe het haar weer van kleur veranderd.

    Hoor ik deze mensen te kennen, of zijn ze oc's? Dat van het haar van de vrouw doet me aan Tonks denken, maar dat zou nogal misplaatst zijn.

    In haar duik naar de grond weet Celeste met een hand een van de zakken marshmallows van het bijzet tafeltje te pakken. Tijgerend kruipt ze langs het kampvuur richting de boom. Eenmaal bij de boom aangekomen klautert ze overeind en opent ze de volle zak met marshmallows. Met in haar linkerhand de zak en in haar rechterhand de munitie kijkt ze voorzichtig om de boom heen. Om vol in haar gezicht geraakt te worden door een Marshmallow. Clint staat grijnzend bij het kampvuur, de andere zak marshmallows in zijn hand.
    ‘Oh the game is on, big boy.’ Roept Celeste uitdagend naar Clint.

    Het kwartier dat volgde na deze uitspraak was een wild en chaotisch gevecht.

    Ooh, dus dit is de actiescène! Geniaal lol.

    ‘Kan je zometeen naar mijn kamer komen? Er is iets wat ik met je moet bespreken.’
    ‘Wow, dat klinkt duister Phil.’ Grapt Celeste, maar wanneer ze het serieuze blik van Coulson ziet verdwijnt haar glimlach als sneeuw voor de horizon.

    Phil! Don't ruin it!

    ‘Dus als ik het goed begrijp, kom je van een andere planeet of universum?’ Vraagt de man.

    In de legendarische woorden van Billie Eilish: Duh.

    Eldrick snapt niet hoe die kabels dat wisten, naar hun weten waren de kabels niet sentient.

    Jup, wereld die achterloopt vergeleken met Aarde.

    ‘En nee ik ben hier niet met een machine naar toe gekomen. We kennen wel vliegtuigen maar uh deze zijn niet zo competent als degene waar ik hiernaar toe ben gebracht. En mijn wapens zijn anders dan die van jullie, maar dat zullen jullie vast al bedacht hebben.’
    De man en de vrouw werpen elkaar een blik. Ze lijken iets te bespreken met hun blikken, maar Eldrick kan er geen wijs uitmaken.

    Meer worldbuilding, en is dit telepathie?

    Gefrustreerd probeert Eldrick ze weg te knipperen, maar het is een oneindige regenbui. De binnenkant loopt over naar buiten.

    Ahw ):

    Maar het interessantste moment voor de Avengers en S.H.I.E.L.D. was het moment waarop Eldrick iemand zo’n harde klap gaf dat hij meters wegvloog om vervolgens hard te landen op de vloer waar een aantal gevechtsspullen lagen. In plaats van te wachten op Medics van S.H.I.E.L.D. rende Eldrick er meteen op af om de agent te helpen, die al zwaar aan het bloeden was. Iedereen die in de ruimte aanwezig was keek nieuwsgierig toe hoe Eldrick de agent aan het helen was.

    Gotta say this is kinda attractive.

    ‘Jullie zijn zelf niet heel erg open of duidelijk naar mij. Stellen alleen maar vragen. Die beantwoord ik, jullie hebben hier niet naar gevraagd.’ Antwoord Eldrick terwijl hun een glas met water vullen. Stark zucht en gebaart richting de stoelen.

    Yeah Eldrick go get him.

    Op deze manier kunnen we op hem letten. Daarnaast denken we dat de persoon misschien iets meer weet over Clint en wat er met hem is gebeurt.’ Zegt Coulson terwijl Celeste aandachtig het document leest.
    Verwart kijkt Celeste hem aan.
    ‘Je zegt net dat deze persoon recentelijk op onze wereld terecht is gekomen en hier staat dat hij vrij weinig snapt van de technologie van hier. Dat zijn wereld een achterstand heeft op deze.’
    Coulson knikt instemmend.
    ‘Om precies te zijn het enige idee dat ik krijg bij deze persoon, deze Eldrick, is vraagtekens.’ Zuchtend gooit ze de map terug op het bureau. ‘En ik snap niet wat je wilt dat ik ga doen.’

    Huh, op wat voor manier hebt hen dan met Clint te maken? Intrigerend.

    ‘We weten niet hoe we hen terug naar hun plek kunnen krijgen. We denken niet dat het ooit gaat lukken. Stark heeft aangegeven hoe erg Eldrick onder deze gedachte lijdt. Jij kent deze gevoelens en we denken dat jij een band met hem kan scheppen, om er op die manier beter achter te komen wat hij precies weet of Clint. Misschien dat hij zelfs kan helpen.’
    Celeste werpt Coulson een blik, beide weten dat Coulson hier de kaart van Clint opwerpt om Celeste zover te krijgen in te stemmen.

    Dat is heel sluw van Coulson. En is Celeste wel een mensen mens?

    Plots klinkt er gestommel en valt Clint door de deur heen. Geschrokken kijken Coulson en Celeste hem aan. Beide werpen ze elkaar een blik van angst.

    Oké Clint die door de deur valt zag er in mijn gedachten erg grappig uit, maar eh volgens mij was het niet de bedoeling van zowel Coulson als Celeste dat dit zou gebeuren lol.

    ‘Fuck.’ fluistert Celeste zachtjes terwijl ze een verontschuldigend blik naar Clint werpt.
    Clint werpt zijn blik van Coulson naar Celeste wanneer zij spreekt.

    ‘Er is geen betere tijd dan het heden.’ Mompelt ze binnensmonds.

    Iconische lijn.

    ‘Het spijt me’ seint ze. Clint seint haar om verder te gaan.
    ‘Je bent mijn broer' Terwijl ze seint zegt ze het zachtjes. Het voelt raar om het tegen hem te zeggen.
    Geschrokken stapt Clint naar achteren. In zijn ogen staan tranen, maar de blik in zijn ogen laten onweer zien.
    ‘Hoe bedoel je ik ben jouw broer? Ik heb geen zus.’ seint en roept hij kwaad.

    Ik vind het heel tof dat je dit met gebarentaal doet, maakt het wat persoonlijker denk ik. Maar alsnog ouch, dit moet hij even verwerken.


    Bedankt voor dit vetlange hoofdstuk, zo veel sappige info vind ik echt A++.

    3 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen