What's going on in Here!!!

Ik voelde nu dat mijn hand weer werd opgetild, ik probeerde weer mijn hand te bewegen maar het deed veel pijn.
Ik probeerde me er over heen te zetten en het lukte me en bewoog langzaam mijn vingers, het was niet heel opvallend maar als dokter had die het nu gemerkt moeten hebben.
Mijn hand werd los gelaten en voelde weer een hand tegen mijn keel aan.
De hand ging weer weg en voelde nu een naald in mijn been het deed zo zeer.
Ik wilde schreeuwen, weer voelde ik een traan over mijn wang gaan.
Wat bent u aan het doen? werd er nu geschreeuwd. En er werd nu drukt door elkaar gepraat.
Even een zenuwtestje zei hij heel rustig.
Als het goed is komt ze nu zo bij, maar pas wel op zei hij en liep weg.
Pas op voor wat hoorde ik iemand fluisteren. Ik voelde nog steeds de pijn door mijn lichaam.
De pijn begon alleen niet bij mijn been waar de naald was, maar juist bij mijn nek het brandden en voelde het door mijn hele lichaam.
Ik voelde nu mijn hele lichaam trillen en na een minuut of zo voelde ik mijn lichaam weer tot een soort van rust.
Ik opende mijn ogen rustig en keek om me heen. Deed mijn mond open en alle pijn die ik gevoeld had kwam er nu in een keer uit.

POV Larissa.
OMGOSH, ze deed haar ogen opeens open, ik keek naar de rest en we wisten niet helemaal wat we moesten doen, Vera met geen verbaasde blik zei had haar al voelen bewegen.
Renske Nog steeds met haar thee in haar hand en ik nog met mijn chocomelk.
Bernice met nog een beetje lipgloss naast haar mond en de dokter die nu al weer weg uit de kamer was en de deur achter hem dicht had gedaan. Waar moesten we nu voor oppassen zei Vera nu nog een keer.
Eline deed haar mond opeens open en begon nu kei en dan ook kei hard te gillen.
Renske en ik zetten ons drinken neer en grepen naar onze oren, Bernice deed ons na.
Maar Vera liep rustig maar Eline toe en pakte haar hand weer.
En na een minuut of zo voel Vera flauw van het gegil van Eline en Wij gingen nu naar het bed toe.
Ik met Larissa naar Eline en Bernice naar Vera en gooide wat water in haar gezicht en ze kwam weer bij.
Na 5 minuten schreeuwde ze nog steeds zonder dat ze een pauze had genomen.
Maar na een minuut op 7 stopte ze en viel meteen daarna ik slapen.
Wij waren ook heel moe en vielen nu ook in slaap, ik op het lege bed naast die van Eline, Vera naast me en Bernice en Renske op de grond.