Agent Holemen: Saints & Storms [Part 3]

Reageer (1)

• Snakey_Crowley

  Zoals gewoonlijk weer een mooi en fantastisch hoofdstuk. Dankjewel <3
  En dan nu mijn fantastische analyse die een paar maanden laat is
  
  

  
  Terwijl ik naar de klok staarde, bedacht ik me dat het wel aan mijzelf zou kunnen liggen.

  
  Ik ben het probleem.
  
  

  In dezelfde gang als de ruimte van de EHBO stond een deur van een voorraadkast op een kier. Ik hoorde iemand moeilijk ademen en stapte naar binnen.

  
  Dit klinkt als het begin van een horror... Waarom loop je ergens zomaar naar binnen, pak je wapen en kijk voorzichtig verdomme. Er zit misschien een monster die raar ademt...
  
  

  Hij keek met bloeddoorlopen ogen naar me op. Het enige wat hij kon zeggen was: ‘Mijn hoofd.’ En hij kneep zijn ogen weer dicht.

  
  Oh no, poor boi. *pat pat pat.
  
  

  Net toen ik me afvroeg of ik mijn telekinese kon gebruiken om zowel Adam te ondersteunen als de deur naar de controlekamer te openen, zwaaide diezelfde deur opeens open.

  
  Altijd fijn wanneer dit gebeurt. Also very convenient.
  
  

  Vastbesloten liep ze op haar af, haalde het schild naar mijn idee iets te agressief van haar rug en liep terug naar ons.

  
  "Iets te aggressief"
  Heerlijk dit.
  
  

  ‘Het schild heeft helende krachten,’ zei ze. ‘Ik was erbij toen het voor het eerst gebruikt werd.’
  ‘Natuurlijk,’ zuchtte ik.

  
  En hier ziet u de irritatie van een mens wanneer iemand betweterig doet.
  
  

  ‘Ik kan de toekomst niet meer zien omdat… er geen toekomst is.’

  
  PAM-PAM-PA-AM
  (Zeer dramatisch)
  
  

  ‘Misschien komt het doordat we allemaal de tijd anders ervaren,’ zei Adam bedachtzaam. ‘Ik kan, normaal gesproken, de toekomst zien. Silver is onsterfelijk, dus voor haar voelt één eeuw waarschijnlijk aan als een week.’
  ‘Een hele lange, zware week,’ beaamde Silver.

  
  Wat Silver standaard ervaart is hoe wij 2020 hebben ervaren. Ik snap nu eindelijk hoe onsterfelijkheid moet voelen, hoe Silver zich voelt.
  
  

  Toen Silver het opnieuw probeerde, deed hij het opeens

  
  Silver is kinda sus
  
  

  vogels die in de lucht zweefden

  
  Beter dat ze blijven zweven dan dat ze naar beneden donderen. Ik bedoel ik naam aan dat dit betekent dat vliegtuigen ook in de lucht blijven zweven? Anders zou er heel veel ravage zijn en nog meer doden. Also, nog belangrijker, anders gaan er heel veel dieren dood en dat is zielig.
  
  

  Inmiddels waren we downtown en reden we langs een winkel waar een hulkachtig gat in de voorgevel zat.

  
  Goh, hoe zou dat nou kunnen?
  
  

  Adam liep naar mijn mening iets te vertrouwd met het geweer in zijn armen en Silver keek fronsend omhoog, naar de wolkenkrabbers.

  
  Adam is also kinda sus
  
  

  Ik liep naar Steve toe en probeerde hem te laten bewegen. Ik duwde en trok, maar hij verschoof niet eens een millimeter.

  
  Okay, hier schrijf je dat hij niet kan verschuiven maar een chapter (of twee) verder kan je ze wel verplaatsen? Confusion? America Explain?!
  
  

  Ik moest mijn hoofd in mijn nek leggen om het hoogste punt van de toren te moeten zien.

  
  Oké, ik weet wat je hier bedoelt. Maar elke keer als ik dit lees, zie ik gewoon voor me hoe iemand zijn hoofd af doet en in hun nek legt.
  
  

  Ik stond voor de metalen deuren. Mijn voet deed nog steeds een beetje pijn door de schop tegen de auto en ik was niet van plan om mijn andere voet op te offeren. Misschien kon ik wat tijd rekken door een grapje te maken.
  Ik legde een hand op de deuren en grijnsde naar de anderen. ‘Abracadabra!’
  Er klonk een ping en de deuren schoven open. Ik moest blijkbaar heel verbaasd hebben gekeken, want Adam schoot in de lach. ‘Nou ja zeg, we hebben een magiër onder ons!’

  
  This part has got me wheezing
  Like eerst dat gedeelte met de voet niet op willen offeren, dat was al 10/10 writing en 100% my thoughts. Maar die abracadabra daarna en ik zie gewoon voor me hoe de gezichtsuitdrukking was en hoe Adam die zin zegt. Heerlijk, 12/10 writing here, very relatable and very funny.
  
  

  Net zoals de Golden Gate Bridge was ook de Oakland Bay Bridge in het noordoosten ingestort.

  
  Ja, ik ben hier dus nog steeds zo zeg maar, niet overheen. Golden Gate Bridge is mijn favoriete brug en het doet nog steeds pijn wanneer ik mij realiseer dat je het hebt in laten storten... >
  
  

  De anderen leken hetzelfde te denken. ‘Dit is Troje,’ zei Adam. ‘En ik ben Cassandra.’

  
  Whahahahaha, deze gozer echt. Heerlijk zijn toevoegingen elke keer. Also, mood.
  
  

  ‘Dat klopt,’ zei Silver, terwijl ze Adam’s gezicht keurde. ‘En Cassandra was trouwens ook een stuk knapper.’

  
  Deze burn, heerlijk. Mag ik Silver even bedanken voor haar persoonlijkheid, danku.
  
  

  AAN HET VOLK VAN SAN FRANCISCO,
  
  DRIE VAN JULLIE ONTVANGEN DIT BERICHT. ÉÉN VAN JULLIE HEEFT TOEGANG TOT EEN MACHTIG WAPEN. BRENG DAT WAPEN NAAR ONS SCHIP BIJ DE GOLDEN GATE BRIDGE EN DE TIJD VAN DE STAD IS WEER VAN JULLIE.

  
  Oké, even een vraag. De berichten verdwijnen dus op een gegeven moment. En in de tweede zin wordt het meteen al aan Adam, Silver en Ray gericht. Waarom staat er in godsnaam "Aan het volk van San Francisco"? Like, het volk ziet het niet. Adam en Ray komen en wonen niet in San Francisco, dus is "het volk" ook niet echt aan hun gericht. Much confusion here?
  
  Anyway, het was erg leuk dit hoofdstuk te lezen. Goede grappen, goede gesprekken, 13/10
  

  3 jaar geleden