Chapter thirteen

Ik liep naar de truck, het was een oude truck, maar dat maakte niet zoveel uit. Ik startte de auto en reed richting La Push. Het leek wel uren te duren, voordat ik eindelijk bij de grens was. 'BOEM'. Ik keek naar het dak en zag dat er een deuk in zat.'Ik sprong uit de auto en viel op het asfalt. Ik had allemaal schaafwonden op mijn armen. Ik stond op en keek schichtig om me heen. Ik zag niemand, maar om er zeker van te zijn dat ik niet nog een keer werd aangevallen liep ik een stukje het bos in om te kijken of er iemand was. Ik zag niks en ik liep weer terug. Ik was bijna uit het bos. Ik voelde een ruk aan mijn arm en ik gilde van de schrik. Ik slingerde tegen een boom aan ik voelde dat er iets gebroken was. Ik kreunde van de pijn en ik voelde iets warms langs mijn slaap lopen. Ik voelde aan de wond en zag dat er bloed op mijn vingers zat. Ik keek op en zag een vrouw met roodharig haar. Het was dezelfde vrouw die in het vliegtuig was. Het was Victoria. Ik voelde me langzaam verzwakken. Ik wou opstaan om me tegen de aanval te verzetten. Ik stond nauwelijks op mijn benen of ik werd onderuit gehaald. Het was niet Victoria, maar iemand met een lange zwarte mantel. Er kwam er nog een aanrennen. Ik had geen schijn van kans tegen hun. Victoria liep op me af en wou mijn nek breken. Ik bereidde me al voor op de dood. Opeens waren haar handen weg. Ik deed mijn ogen weer open en zag een wolf. Was dat niet de wolf die mij had gered toen ik verdwaald was?