Deel I: Vienna

Deel I: Vienna

"Dream on, but don't imagine they'll all come true
When will you realize, Vienna waits for you?"

Ik dacht aan Wenen.
En als ik aan Wenen dacht, dacht ik aan een paradijs. Ik zag concertzalen en dames in baljurken, ik hoorde symfonieën en ik voelde het ritme van de wals. Ik hoorde mensen lachen en feesten, vioolspel, en ik kon de rokken om mijn benen voelen zwieren.
Het was in alle opzichten anders dan mijn wereld. Het was een wereld van vergane glorie, van vergeelde foto's in versleten boeken. Misschien dat de stad nog bestond, ver buiten Panem, maar niet meer zoals in de herinneringen.
Ik hoopte dat de stad ergens op me wachtte. Natuurlijk, dat was een irreële droom, en ik verwachtte ook niet dat hij uit zou komen. Maar dromen kan het leven makkelijker maken, zeker hier in District 11, op de dag voor de Boete.
En dus sloot ik mijn ogen en beeldde ik me in dat ik in Wenen was, waar ik in mijn eentje door de straten walste alsof de stad en haar geschiedenis van mij, alleen van mij waren.