Chapter six

Luna was teruggekomen en iedereen was opgelucht dat ze was gevonden. De dag verliep soepel en iedereen kon zich inhouden om niet iemand aan te vallen. Luna was een paar uur terug bijgekomen. Ze had iets bloed verloren maar dat was niet erg. Carlisle was dokter en had een kamer met een ziekenhuisbed en een monitor. Luna was nog erg zwak dus ging Carlisle naar het ziekenhuis om meer bloed te halen. Edward zat opvallend veel met Lauren te kletsen. Edward was ook de enige van de familie die geen zielsverwant had. Carlisle wou me aan Edward koppelen, maar de vonk schoot niet over. Ik bedoel hij is erg knap maar hij voelt meer als een broer dan als een vriend. Hij had gelukkig ook geen gevoelens voor mij. Ik zou niets liever willen dan dat Edward een vriendin kreeg en het zou helemaal leuk zijn als Lauren, dat wordt. Rosalie en Emmet maakten de hele tijd ruzie over niets. Het leek wel of ze elkaar zat werden. Toen rende Rosalie naar buiten en sprong over de rivier en ging jagen. Emmet wou haar achteraan gaan, maar ik hield hem tegen. ‘Je kunt haar beter even alleen laten,’zei ik. Hij knikte en liep naar boven. Luna wou niets liever dan naar Jacob gaan, maar ze mocht niet want ze was nog verzwakt. Carlisle kwam terug en legde het infuus aan. Iedereen hield zijn adem in totdat Het bloed op was en in Luna’s lichaam zat. We hoefden niet te ademen maar deden het toch, want anders zag het er raar uit. Nou deze dag was tenminste goed verlopen…