Chapter three

Lauren en Luna keken me verbaasd aan maar zeiden verder niets. We liepen langzaam naar Carlisle auto en toen we aankwamen waren Luna en Lauren eindelijk uit hun schok. Toen we bij de auto waren rukte Lauren me aan mijn arm. Carlisle had het al verwacht en liep rustig naar de auto. ‘Wie is die man en waarom is dit gebeurd,’vroeg Lauren. Ik keek haar aan en dacht na. Ik kan het ze beter nog niet vertellen, want anders zouden ze niet meer mee gaan. ‘Dat vertel ik je wel als we bij Carlisle’s huis zijn.’Ik rukte me los en liep weg. Ik had geen zin om nu mijn geheim te vertellen. Ik wist wel dat het ooit moest gebeuren, maar nu kwam het even slecht uit. We stapte in de auto en niemand zei iets de hele weg. Ik praatte met Carlisle via telepathie. We waren bij het huis van Carlisle. Ik kende dit huis nog niet, want we worden niet ouder en mensen gaan raar tegen je doen als je niet veranderd. Toen ik bij nog bij Carlisle woonde, woonde we in Nederland. We kunnen niet naar zonnige landen, want dan hebben we een soort van een diamanten huid. We liepen naar binnen. Ik zag dat er niemand was, ze waren vast aan het jagen. Ik ging op de bank zitten en vertelde het verhaal aan Lauren en Luna.