Paragraaf 2 ~ Zoals goud in de zon

Mijn ogen zien de zijne. Hij staat op en rent. Zijn omarmingen zijn altijd zo zacht en lief.
"...hoe was het?" vraagt hij als we al weer zitten.
"Zoals altijd" zeg ik zonder na te denken. Het café dat we in zitten is een waar ik vaak genoeg kom om de plattegrond uit mijn hoofd te kennen. Ik loop en pak de milkshakes. Hij kijkt me naar mijn keuze. "Aardbeien, zoals altijd" aapt hij me na. Ik knik en neem een slok. "Zoals altijd".
Hij kijkt om naar het bord met keuzes. "Ik zou dan graag iets nieuws willen. Misschien banaan". Ik open een oog naar hem en hij grijnst. Met een zucht pak ik er een voor hem.
"Mmm, delicious!" zegt hij zonder dat hij überhaupt een slok neemt. "Eet je het met je ogen op, ofzo?" vraag ik als ik opmerk dat hij niet drinkt. Hij schudt zijn hoofd afkeurend. "Em, Em, Em," zucht hij "Weet je niet hoe je geniet van zulke delicatesse".
Ik haal mijn schouders op en kijk weg. "Het is gewoon een milkshake".
"Nee, nee," hij slurpt en kijkt me dan aan met glanzende ogen, "Een bananenmilkshake".
Ik moet lachen en kijk op naar hem. "Nu dat ik hier weer ben, weet ik niet wat ik moet zeggen. Ideeën komen altijd veel te laat aan". Hij knikt, "Begrijpelijk. Zal ik je anders een paar van mij geven". Hij houdt zijn handen omhoog alsof hij het fysiek in zijn handen heeft.
Geïnteresseerd stem ik in. Hij kijkt me een beetje geschrokken aan. "Je antwoord is niet zoals altijd" merkt hij op.
"Ik ben in een slechte bui, sorry".
"Daar is sorry niet voor nodig." hij krabbelt aan zijn wang. "Jeetje, als ik wist dat je ja zou antwoorden, zou ik iets hebben voorbereidt".
"Improviseer!"
"Ahh, uhm," hij kijkt om zich heen, dan glimmen zijn ogen met inspiratie. "Ha, ik ben de koning van improviseren. Laat me je een van mijn gouden ideeën laten zien". Ik haal een wenkbrauw omhoog bij gouden ideeën maar knik, wachtend op zijn idee.
"We kunnen naar een pretpark gaan!"
Ik staar naar hem. "Oh, kom op, is dat een van je gouden ideeën?"
Hij kijkt me met zijn grijns aan. "Je zult het gouden gedeelte pas zien als je er bent".
"Maar," ik slurp aan mijn milkshake. "ik ben er nog nooit geweest dus...het zal waarschijnlijk niet leuk zijn".
Hij buigt naar voren en kijkt me met zijn zoetste glimlach aan. "Alles met jou zal leuk zijn".
"Ah, niet zo praten! Dat is te cliché".
Hij grinnikt "Ja, maar het is toch de waarheid~. Alles aan je is perfect in mijn ogen. I love you~" hij tuit zijn lippen maar ik duw zijn gezicht weg. Ik voel het bloed naar mijn gezicht toe lopen.
"Kom we gaan!" zeg ik terwijl ik snel uit het café loop. "Wacht op mij, mijn engeltje!" roept hij me na.
"STOP! Ik schaam me kapot!!!" roep ik terug.
"Dat was mijn doel!"
Waarom moet hij altijd zo doen. Wacht maar, er zal een dag zijn wanneer ik zijn gezicht zo rood als een tomaat maak. Maar die dag is niet vandaag. Ik loop snel door en voel een hand in de mijne. "Em, het was een grapje" zegt hij snel. Ik kijk hem met een frons aan maar hij glimlacht al weer.
"Ik ben blij dat je mijn gouden idee uit wilt proberen"
"Je hebt me nieuwsgierig gemaakt".
"Goed!"
En samen lopen we door, totdat we uiteindelijk het pretpark bereiken.