Waar is de liefde

waar is de liefde,
die je mij beloofde.
Waar is je zorgzaamheid, al die
mooie woorden, weggegleden in het
afvoer putje, terwijl je jezelf aan het
wassen was. Je wast je leugens van je
af en bent ze weer vergeten, maar ze
staan in mijn geheugen gegrift.

Jou kan het niet schelen,
want liegen is je tweede natuur.
Je liegt zoals een ander ademhaalt.
En als je op een leugen wordt betrapt,
haal je gewoon je schouders op en gaat
weer verder met je leven. Het laat je koud,
het kan je niet schelen.

Totdat je op een dag,
echt alleen zult staan,
Er niemand voor je is, om jou te
helpen in tijden van nood.
Dan zul je nadenken, en zul je breken.
Als je al niet onder het gewicht van
al die leugens bent bezweken