Hoofdstuk 3

Elisa had voor het eerst ergens zin in, ZE GING OP DATE MET TIMOR DAUWSMAAK AAAAAAA. grapje. Nee ik had wel gelijk over de date maar helaas was deze niet met Timor Dauwsmaak. Ze ging met een ander ja AnDeRe hunk op date, niet met Jobammetje, Lukiepukie, Maurice en al haar andere lovers, maar dit keer ging ze met ''tromgeroffel'' SAPJE op date. Sapje kwam echter niet (qua knapheid) in de buurt van Timor Dauwsmaak, maar Elisa dacht: Deze lekkere boy zie ik ook wel zitten. Elisa sprong uit bed en racete gelijk naar de badkamer om haar make-upjes te doen. Een beetje lippenstift hier, een blusje daar, o ja der wimpers nog even krullen, nog een kloddertje op haar voorhoofd en dan is ze EiNdElIjK klaar. Mmmmmm wat zal ik aan doen?, ik moet er wel super knap uit zien, denkt ze. Ik kan echt niet kiezen tussen mijn Mega Mindy pak en deze rode jurk, help wat moet ik nu? Elisa kwam op het idee om haar charmante vriendin Lieve te bellen, zodat zij haar mening kon geven over wat ze aan moest doen. Na een 1 uur lang durende face-time, heeft Elisa uiteindelijk gekozen voor de rode jurk. Ze kijkt op de klok om te kijken hoelang ze nog heeft, O NEEE, nog maar 10 minuten!!!!!!!!!!! Snel trekt ze haar jurk aan en holt ze naar beneden, nog even een broodje eten en dan kan ze eindelijk naar haar date. Ze grijpt haar oortjes mee en springt op haar fiets. Terwijl ze aan het fietsen is komt haar FA-VO-RIE-TE liedje op. Elisa brulde lekker mee: ''KuMbAyA mY lOrD, kUmBaYaAaAa''. (uiteraard zong ze wel met haar ''school'' stem en niet met haar ''kerk'' stem, want ja, in de kerk kan ze ONTZETTEND goed zingen en nu deed ze niet echt haar best) Als het aan Elisa ligt kan ze eigenlijk ALTIJD super duper goed zingen. Eenmaal aangekomen bij het park,waar namelijk de date was, stond die ongelooflijk appetijtelijke jongen. (hier een link als je niet weet wat appetijtelijk is: https://www.encyclo.nl/begrip/appetijtelijk) Jemineetje, die jongen gewoon helemaal in't pak. Elisa rende naar hem toe en gaf hem een dikke smakkerd. Je had hoofd van Sapje eens voor de gein moeten zien, he-le-maal rood, gelukkig was hij niet de enige, want Elisa had het ook al wel een beetje warm gekregen. Samen liepen ze naar het bruggetje, waar ALLE verliefde koppels heen gingen. En toen gebeurde het, daar ging hij, Sapje ging op zijn knieën en vroeg aan Elisa of ze verkering met hem wilde. En alsof het nog niet erger kon, kwam daar die SMOORVERLIEFDE Maurice aan. O nee, wat een ramp denkt Elisa. Maurice dik huilen natuurlijk want Maurice wilde Elisa ook om verkering vragen. (niet die dag, maar een ander keer) Nadat Maurice was uitgehuild, sprong hij op en begon te vechten met Sapje. ''Wie er wint; zei hij, krijgt het meisje''. Het was een heftige strijd tussen die twee, het bloed vloog door de lucht (misschien alleen omdat Maurice daarvoor ineens een bloedneus kreeg, maar dat maakt het verhaal een stuk minder spannend). Na een paar uur zwoegen won Sapje, (WaT wE oOk EcHt ToTaAl NiEt AaN zAgEn KoMeN) maar tot hun verbazing was hun liefje al weg gerend. Elisa was klaar met deze dag en rende zo snel als ze kon naar huis. Toen ze eindelijk in haar kamertje zat, barstte ze uit in huilen. ''Waarom overkomt mij dit altijd'' snikte ze. Van het huilen werd Elisa zo moe dat ze in slaap viel.