Scar 152

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Ik voel me ontspannen en veilig, alsof we samen in een cocon zitten waar niets of niemand ons pijn kan doen. Haar vader is nog steeds een gestoorde idioot die ons misschien wel constant in de gaten houdt, en haar moeder heeft haar nog steeds verlaten op de momenten dat ze haar het hardst nodig had, en Jack Lockley loopt nog ergens vrij rond, en ik ben er zeker van dat Paige zichzelf nog steeds niet helemaal vergeven heeft voor het feit dat ze onvruchtbaar is, en Chris kijkt nog steeds naar haar alsof ze zijn sekspop is, en hoofdcommissaris Cassidy mag ons nog steeds niet, en als je alles op een rijtje zet lijkt ons leven een hopeloze opeenstapeling van ellende, maar nu zitten we even in onze cocon, waar niets of niemand ons pijn kan doen. En dat warme, gloeiende klompje tevredenheid uit het restaurant, voel ik nog steeds in mijn borstkas.