Hoofdstuk 1

'Leanne, wil je even komen, er is iemand voor je,' zei Arda, de leider van het weeshuis. Nieuwsgierig liep ik de eetzaal uit en volgde Arda. In de gang stond een lange bleke man, hij leek eigenlijk best veel op mij. Ik had ook die bleke huid, het zwarte haar en de zwarte ogen. 'Ik wil Leanne een school aanbieden,' zei de lange man. 'In de vakantie kan ze overnachten in het weeshuis, maar de rest van het jaar kan ze bij ons terecht.' Kinderen pestten me wel eens met 'vampiertje' maar deze man leek nog véél meer op een vampier. Arda stuurde me naar mijn kamer om zelf te overleggen met de man. Ik ging op mijn bed zitten en keek in de spiegel aan de andere kant van de slaapzaal. Een aardig meisje kwam naar me toe gelopen en vroeg wat er was. 'Ik denk dat ik een vampier ben,' floepte ik eruit. Toen begon ik te huilen. 'A-al, die kinderen ha-hadden gelijk,' snikte ik. Het meisje ging naast me zitten en sloeg een arm om me heen. 'Maar hoe weet je dat dan?' vroeg ze. Ik vertelde dat ik de man op een vampier vond lijken, en mezelf op hem, dat zijn me een school aanbood en, ik veegde mijn lange zwarte haar uit mijn nek, en dat die twee littekens in de vorm van twee stipjes er ook iets mee te maken zou kunnen hebben.