Hoofdstuk 11

Niemand, inclusief Kim en Isa, wist nu niet wat ze van hun bestemming moest vinden.
'Nou, dit is dus wat Mer- Carmen bedoelde met in het zich verborgen.' Merkte Isa droog op. De blauw-harige tiener miste de blik Kim haar gaf niet. Scotty aan de andere kant vond het helemaal niet erg.
'Is de Basis van Epsilon echt in dit park?' Vroeg Sylvia aan de twee Genesis meiden.
Isa hief haar handen op in verdediging. 'Wij weten alleen dat er iets zit in Osaka.'
'Al zou het me niets verbazen, ik bedoel als je ergens zou zoeken voor een basis of iets in die richting, zou je dan in een pretpark kijken.' Dacht Kim hardop.
Lina knikte. 'Kim is correct, ik heb het gecheckt, de basis is ergens hier in de buurt. Ik weet niet waar maar we gaan het vinden.'
'Nou ik weet het niet hoor.' Zuchtte Bobby terwijl hij om zich heen keek. 'Het ziet er volgens mij uit als een doodgewoon pretpark.'
'Dat, ehm Dat is vaak de bedoeling van een geheime basis, die hoort, je weet wel, geheim te zijn.' Merkte Tori droog op.
Nelly stapte naar voren met haar handen op haar heupen. 'We moeten ons opsplitsen, door hier te gaan staren komen we nergens.'
'Je hebt daar een pu- Hey waar is Shawn.' Mark onderbrak zijn eigen zin toen hij de afwezigheid van hun spits merkte. Shawn stond een paar meter verderop met twee meisjes te praten.
Kim schudde haar hoofd alleen maar en besloot toen zelf op onderzoek uit te gaan.
----
'Hier ook niets.' Mompelde Bobby toen hij en Nathan het spiegelhuis verlieten. Het zou ook een stuk makkelijker zijn als ze wisten waar ze naar zochten.
'Nog geluk gehad?' De twee jongens draaide zich om naar Jude die aan kwam lopen.
Nathan schudde zijn hoofd. 'Nee, helemaal niets, en jij?'
'Helemaal niets, laten we hopen dat de rest meer geluk heeft gehad.'
Bobby haalde zijn schouders op. 'Het zal me verbazen.'
Nathan en Jude deelde een geamuseerde blik voordat ze achter de verdediger aan liepen.
'Oh kom op.'
'Ik zei nee ies.'
'Pfff, spelbreker.'
De drie jongens draaide zich om naar Kim, Tori en Isabelle die hevig in discussie waren.
'Wat nou spelbreker? We hebben belangrijkere dingen te doen.'
'Kim heeft wel een punt, we moeten weer terug naar de rest.'
Isabelle gaf Tori een blik. 'Aan wiens kant sta jij?'
Het was Jude die de discussie onderbrak. 'Is alles hier oké?'
De drie meiden draaide zich om. Isabelle had een speelse grijns op haar gezicht. Tori wist niet of ze geamuseerd of geïrriteerd moest zijn en Kim was alleen maar opgelucht voor een afleiding van de hele situatie.
'Die twee zijn spelbrekers.' pufte Isa met een pruillip.
Tori zuchtte. 'Ze probeerde Kim mee te laten doen met een of andere competitie.'
'Competitie?' vroeg Bobby. 'Wat voor competitie?'
'Een of andere kleine dans wedstrijd.' Mompelde Kim zacht. 'Ze kon het niet hebben dat ik nee zei.'
Isa draaide zich naar haar vriendin. 'Je had het geweldig gedaan.'
'Dat zal best kunnen maar, Een, We hebben betere dingen te doen en twee, je krijgt me voor geen goud dat podium op.'
'Plankenkoorts?' Nathan keek haar verbaast aan en Isa gniffelde.
'Je beseft je dat iedere wedstrijd word uitgezonden toch?'
Als blikken konden doden was Isabelle zo in vlammen opgegaan. 'Ja dat weet ik, maar dan let ik meer op de wedstrijd dan op wie er allemaal naar me kijkt. En het is niet zozeer plankenkoorts als nervositeit die overgaat nadat ik het voor het eerst heb gedaan.'
Isa schudde alleen maar lachend haar hoofd terwijl de rest haar raar aankeek en Tori vond het een goed moment om het onderwerp te veranderen.
'Over wedstrijd gesproken, hebben jullie nog wat gevonden?'
Jude schudde zijn hoofd. 'Nee, Jullie neem ik aan ook niet?'
'Nee, het ergste is nog dat we tegelijkertijd wel en niet weten waar we naar zoeken.' Zuchtte Kim terwijl ze haar haren weer over haar schouders duwde, haar staart hielp het niet echt uit de weg te houden. 'Laten we maar terug gaan naar de rest, iemand moet meer geluk hebben gehad dan ons.'
Blijkbaar was dat ver van de waarheid, niemand had iets kunnen vinden.
Kim sloeg haar armen over elkaar in gedachten. Ze had ook we niet verwacht dat het makkelijk te vinden zou zijn maar dit was wel heel overdreven.
'Hey,' De stem van Sylvia trok haar uit haar gedachtes, 'Waar is Erik?'
Iedereen keek verbaast om zich heen.
'Nu je het zegt, ik heb hem al een tijdje niet meer gezien.' antwoordde Nathan.
'Ze hebben hem daarnet nog gezien.' kwam de stem van Shawn. De jongen was nog met de twee meisjes van eerder aan het praten. 'Ze zeggen dat ze hem net nog hebben zien lopen.' De twee meisjes gaven het team een kleine begroeting.
Isa leunde naar Kim toe. 'Tenminste iemand die een goede dag heeft gehad.' Kim deed snel haar hand voor haar mond om niet te lachen.
'Laten we hem maar gaan zoeken, dan kunnen we kijken hoe we verder moeten.' Sprak Nelly op en liep als eerste met grote passen in de richting waar Erik voor het laatste gezien was.
----
'Ik denk dat Erik wel restaurant eigenaar zou worden.' Merkte Jack op tegen de dichte schuifdeur.
Mark draaide zich direct om. 'Ben je gek, dit is belachelijk!' Het was ook wel een rare situatie. Erik werd vastgehouden tegen zijn will door een verliefde meid.
De aanvoerder maakte aanstalten om de deur weer te openen toen hij ineens weg werd geduwd.
'Hey!' Isa sprong direct naar voren in verdediging, Nathan niet ver achter haar aan. 'Wie denk jij dat je bent!'
'Wij bedoel je?' Kwam een nieuwe stem. 'We komen Sue helpen, ze heeft gebeld.' Achter de groep stond een hele groep meiden.
'We zijn kek,'
'En Chic,'
'En cool!'
'We zijn het plaatselijke voetbal team!'
'De keke, Chique, Coole, Golden Glamour Girls!'
Iedere zin werd door een ander meisje geroepen, De meeste jongens wisten niet helemaal wat ze met deze informatie moesten, en de meiden van Raimon eerlijk gezegd ook niet.
'Ah, oke.' Isa kreeg een paar donkere blikken door haar opmerking maar meer was het ook niet toen het meidenteam het restaurant binnen stormde.
De situatie werd er niet beter op toen het bleek dat het meisje dat Erik vast hield dus onderdeel van hun team bleek te zijn.
'En wat doen we nu dan?' Vroeg Nathan die een blik deelde met Mark.
'We kunnen gewoon de parkbeveiliging erbij halen, volgens mij valt dit onder kidnapping.' merkte Kim droog op met haar armen gekruist.
Willy keek haar verontrust aan. 'Ik heb een beter idee.'
'Wat is een beter idee dan de autoriteit erbij halen?'
De kleine jongen duwde zijn bril iets beter over zijn neus en gaf een grijns. 'Laat dat maar aan mij over.'
En zo stonden de twee teams een aantal minuten later tegenover elkaar, voor de winkel.
'Ik vind Kim's idee beter.' Mompelde Tori onder haar adem. Willy had het idee voorgesteld. Erik's toekomst zou worden bepaald door een wedstrijd.
Kim knikte. 'En ik voel me beledigd.' Haar stem harder dan die van Tori om te laten weten dat ze de opmerking van "Het zijn meiden, we kunnen onmogelijk van ze verliezen" had gehoord. Shawn legde een hand op haar schouder met een verontschuldigende blik terwijl Nathan geamuseerd zijn hoofd schudde.
De meiden van het andere team kwamen al snel tot instemming. 'Oké, dat klinkt interessant.' Ging Sue, Het meisje dat Erik vast hield, akkoord en trok de arme jongen mee om zich om te gaan kleden.
'Dat is dan geregeld!' Riep Willy trots uit en liep achter de meiden aan om naar het veld te komen.
Nelly zuchtte. 'Daar zitten we aan vast denk ik.'
----
Kim vond zichzelf voor een keer op het middenveld samen met Jude. Tori was naar de verdediging geschoven met Jack, Bobby en Scotty. Ze hadden voor deze wedstrijd Erik tenminste terug gekregen uit de Ijzeren grip van Sue en de jongen stond weer vooraan met Isa, Nathan en Shawn. Alhoewel Jude en Nathan halverwege waarschijnlijk toch uit automatisme zouden wisselen.
'Dit gaan jullie gemakkelijk winnen. Het zijn maar een stelletje meiden.' Riep Willy met een zelfverzekerde grijns vanaf de zijlijn. Tori keek hem geïrriteerd aan.
'Je hoeft toch niet zo vervelend uit de hoogte te doen? Het is jou schuld dat we hier nu staan.'
Isa knikte instemmend. 'Als we dit wel verliezen laten we jou ook achter!' vervolgens draaide ze zich naar Kim met een blik die haar vriendin toonde dat ze een plannetje had. Kim beantwoorde de blik door vragend haar wenkbrauw op te trekken. De blauw-harige tiener gaf alleen maar een grijns die duidelijk maakte dat ze het zou laten weten.
Meer communicatie was er niet tussen de twee meiden, ze werden weer met hun gedachten naar het spel getrokken toen het fluitsignaal klonk en Osaka in de aanval ging.
'Denk maar niet dat je er langs komt Moppie!'
'Glass, denk maar niet dat ik bang ben om persoonlijk je mond dicht te komen doen!'
'Isa!' Isabelle hield haar mond na de waarschuwing van Kim die ondertussen naar voren was gekomen om Nathan te helpen. De aanvaller van Osaka was met hem aan het flirten en hij wist nu niet goed hoe hij hierop moest reageren. De brunette giechelde toen ze met gemak langs hem schoot, om vervolgens de bal te verliezen aan Kim, die hem direct door paste naar Erik. De aanvaller gaf haar een dodende blik waarvan ze niet onder de indruk was. Ze had een stuk erger gezien, en had gehoord dat ze er zelf ook wat van kon. Inplaats van reageren draaide ze zich om naar Nathan die met een rood gezicht overal behalve naar zijn teamgenoten probeerde te kijken.
'Je zou toch denken dat je nog nooit eerder met een meisje hebt gepraat.' Kim kon het niet laten om de middenvelder te plagen, waar het vandaan kwam wist ze niet, maar het was een te perfecte opening om te laten liggen. Er kwamen wat stotterende woorden uit waardoor ze moest lachen, het was wel schattig.
Ze gaf de jongen een knipoog. 'Ik plaag maar.'
'Kim! we hebben hem nog nodig!' Riep Tori streng, ondanks ze haar eigen amusement niet van haar gezicht af kon houden.
'Sorry.' Lachte de tiener en draaide zich om om zich weer te focussen op de wedstrijd.
Nog geen twee minuten later had Kim besloten om meer bij de verdediging te houden, op dit moment waren alleen zij, Tori, Mark, en Scotty de enige die een beetje fatsoenlijk konden functioneren. De rest... de rest was op zijn zachtst gezegd een zooitje. De meiden van Osaka waren goed, niet alleen in voetbal maar ook acteer kunsten. Ze waren alleen maar aan het flirten en blijkbaar kon niemand dat erg goed hanteren. Zo ging het eigenlijk de hele eerste helft. Raimon had de bal en een van de Osaka meiden hoefde maar te knipogen en er was iemand te afgeleid om de bal in het bezit te houden.
Scotty zuchtte toen Osaka weer met gemak doorbrak naar de helft van Raimon. 'Niet weer he?' De jonge verdediger kwam direct in actie en ving de bal op met Whirlwind Force en paste hem toen naar tori. Ze hoefde de bal nog maar een paar seconde in bezit te houden en dan was de eerste helft afgelopen.
Voordat Tori de bal kon aannemen, schoot Sue er tussendoor met een van haar teamgenoten, de twee maakte direct gebruik van de opening.
'Vlinder Trans!'
Mark bereidde zich voor maar hij had te weinig tijd om ook maar iets te doen, en, een seconde voordat het rustsignaal klonk.
----
'Ze houden niet alleen stand tegen ons, ze gaan nog winnen ook.' Zuchtte Bobby terwijl hij zich op de grond liet zakken.
Tod gaf een pruillip. 'Ik snap niet hoe het kan gebeuren.'
'Hey laten we het zo bekijken, dan kunnen we tenminste Willy achterlaten voor deze stunt.' Grinnikte Isabelle. Ze had geen hekel aan de korte jongen maar het was te leuk om hem te pesten. Zeker omdat hij er altijd intrapte en deze keer was niet anders.
'Isa, jij bent net zo erg.' Zuchtte Kim met een brutaal glimlachje.
Haar vriendin schudde haar hoofd met een lach. 'Nah, ze zijn niet mijn type.'
'Kom op Jongens!' Alle hoofden schoten naar Mark, die de zin uitriep alsof het vorige gesprek niet bestaan had. 'We mogen ze niet langer het spel laten bepalen! We moeten vergeten dat het meiden zijn!'
'En bedankt.'
'We zijn aan het voetbalen! neem het serieus.' Mark negeerde Isabelle haar gemompel.
Jude knikte. 'We staan maar één doel achter. We kunnen nog winnen'
'Juist!' Mark grijnsde zelfverzekerd naar zijn vriend. 'En daar gaan we voor zorgen ook!'
Een instemmend geluid schoot door de groep en Kim keek richting Isa. 'Ga je me je plannetje nog vertellen?'
Isa gaf haar een speelse blik. 'Silver moonlight.' was het enige wat ze zei.
'Dat hebben we al jaren niet meer gedaan, weet je zeker dat dat gaat lukken?'
'Geen zorgen, ik weet het nog helemaal uit mijn hoofd, jij hoeft er alleen maar voor te zorgen dat je jouw deel nog weet.'
Er viel een korte pauze voordat Kim haar schouders ophaalde.
'Oké, waarom ook niet, geef maar een seintje als je me nodig hebt.'
Tori keek tussen de twee meiden met een geamuseerde blik. 'Mogen wij het ook nog weten?'
Isa gaf het meisje een knipoog. 'Nope, deze keer moeten jullie wachten, zorg maar dat ik voor het doel kan komen met de bal en dan zullen jullie het wel zien.'
De rest van het team keek elkaar even aan. 'Ik weet niet wie nu erger zijn, die meiden van Osaka of jullie twee met dat vage gedoe soms.'
Kim en Isa gaven elkaar een blik voordat Isa een arm over haar schouder gooide en haar tegen zich aan drukte. 'Als je elkaar al zo lang kent als wij dan heb je soms minder woorden nodig.' beantwoorde Kim de retorische vraag van Bobby.
----
De aftrap werd gedaan door Isa die de bal doorspeelde naar Shawn. De jongen was nog niet eens halverwege de vijandige helft toen Osaka hem probeerde in te klemmen. Shawn grijnsde alleen maar en besloot dat het genoeg was.
De temperatuur op het veld daalde een paar graden terwijl hij zijn Hissatsu uitvoerde.
De keeper van Osaka, en het hele team, stonden stil van verbazing toen de bal in het doel belandde.
'Heel goed Shawn!' Riep Mark vanuit het doel.
Osaka ging weer in de aanval maar het lukte ze deze keer niet om langs de verdediging te komen. Rond de middenstip werden ze al weer tegengehouden. Jude had bezit genomen van de bal en was deze met de hulp van Isa en Nathan naar voren aan het krijgen terwijl Erik, Kim en Tori bezig waren om Osaka klem te zetten.
Isa had haar signaal al gegeven naar zowel Kim als Jude, Zodat zij de bal zou hebben bij het doel, en zodra Jude de bal door paste begon ze aan de Hissatsu.
Ondanks dat de twee meiden het al een tijd niet meer hadden gedaan, vonden ze dat ze geen moeite hadden om het schot uit te voeren.
'Silver Moonlight!'
Het verblindende zilveren licht was genoeg om er voor te zorgen dat de keeper niet kon reageren waardoor de bal snel weer in het doel zat.
Isa gaf Kim een glimlach toen en hield haar hand omhoog voor een High Five. 'Zei het toch.' grinnikte ze toen Kim de beweging beantwoordde.
Haar vriendin gaf alleen een knikje en toen ging de wedstrijd vrolijk verder.
Het was halverwege de tweede helft dat Osaka waar scoorde wat de stand een gelijke 2-2 maakte. En het zou erom gaan spannen. Met nog maar een paar minuten te gaan op de klok wist Sue langs Jack's The Wall en Tori's The Tower te komen. In plaats van een schot met een teamgenoot, ging ze er deze keer alleen voor met Rose Splash. Mark grijnsde zelfverzekerd en draaide zich toen weg om Majin The Hand uit te voeren. Het schot werd met gemak gestopt.
Mark besloot geen tijd te verliezen en gooide de bal righting Erik die op het moment als enige openstond. De brunet nam hem met gemak aan en schoot toen in de aanval. Hij was met een record tijd door de verdediging van Osaka, Vastbesloten om te scoren en te zorgen dat hij niet vast zou zitten aan Sue. Met een vastbesloten gezicht sprong hij omhoog met de bal.
'Spiral Shot!'
De bal schoot zigzaggend en draaiend over het veld en langs iedereen heen op het doel af. De keeper deed haar best om hem tegen te houden maar het had geen nut.
Hij zat.
Raimon had gewonnen met 2-3. De meeste jongens schoten Erik om de nek. Blij dat hij niet achter zou blijven.
Sue kwam naar de kant toe, vol ontzag voor Erik. De rest van Osaka deelde het sentiment, al was het voor het hele team inplaats van alleen de aanvaller die gemarteld werd door hun aanvoerder.
'Ik kan niet geloven dat jullie gewonnen hebben.' Zei een van de meisjes met een glimlach.
Kim lachte terug. 'Jullie zijn ook niet slecht.'
'Ja! Jullie passeer bewegingen zijn geweldig!' Stemde Mark in vol enthousiasme.
Willy knikte en duwde zijn bril wat verder op zijn neus. 'Ik begrijp niet hoe jullie zo goed kunnen zijn.' Hij negeerde de blikken van Isa en Tori. 'Jullie hebben vast een groot geheim.'
De sfeer veranderde direct en de meiden van Osaka keken elkaar wat nerveus aan. Sue trok haar schouders op en deed haar mond open om antwoord te geven maar haar team sprong direct in actie met een luide "Nee!"
'Goh, dat klinkt bekend.' Mompelde Isa righting Kim, waardoor die stikte in het water wat ze achterover aan het werken was. Ze wist ook precies waar Isa het over had en kreeg direct het beeld van een Jonge Jordan die onder iedereen belandde om niet zijn mond voorbij te praten.
Uiteindelijk kwam het meidenteam uit hun discussie en Sue bedankte haar vriendinnen met een grote glimlach. 'Kom maar mee!' Riep ze vrolijk en sleepte het team mee van het veld en righting het spookhuis.
'Wat doen we hier?' Vroeg Sylvia hardop.
Bobby haalde zijn schouders op. 'Geen idee, we hebben hier alles uitgekamd en er was hier niets.'
Sue duwde iedereen de lift in en gaf toen een knipoog. Haar hand gleed even over de railing heen tot ze vond wat ze zocht en trok de railing naar zich toe. De lift kwam in beweging en ging door naar beneden naar een enorme open ruimte.
'Wat is dit?' Vroeg Mark zodra hij zijn stem weer vond.
Sue gniffelde en duwde haar haar naar achter. 'Dit is ons ondergrondse trainingscentrum.'
Isa en Kim deelde een blik. Het zag er naar uit dat ze hadden gevonden waar ze naar zochten.