Het dode kind

Als koppel vermomd liepen de twee demonen door het ziekenhuis. Het geschreeuw van vrouwen die het leven gaven aan kinderen vulde de gangen van het kraamkamer gedeelte in het ziekenhuis. Het rode haar van Lady Midday leunde met lichte golven elegant op haar schouders. Het zwarte haar van haar man was daarentegen met gel helemaal opgetrokken zodat zijn perfecte gezicht duidelijk naar voren kwam. "Wat is het toch eeuwen geleden dat we zulk geschreeuw hebben gehoord, bij ons." Zei Lady Midday. Ze keek in de donkere ogen van haar man "Het is ook lang geleden dat we nog iemand echt hebben gemarteld Midday. We moeten mee gaan met de tijd. Die hakken staan je trouwens beeldig." antwoordde Astaroth tegen haar. In de hel was het geen geheim dat deze twee allang op elkaar verliefd waren. Helaas konden pure demonen geen kinderen krijgen. Ze waren er dan ook als de eerste bij doen Satan vroeg welke twee demonen deze belangrijke opdracht wilden uitvoeren. Ze keken nog wat rond en liepen nonchalant rond in de gangen waar leven werd gegeven. De oren van de twee demonen werden plots aangetrokken door één bepaalde roep.

Als eeuwenoude wezens wisten ze welk geschreeuw afkomstig was van pijn en welk van verdriet. Deze was helaas door beiden aangestoken. Een vrouw weende en schreeuwde in de armen van haar man terwijl hun dode kind in de handen van een verpleegster lag. Het kind was te vroeg geboren,waardoor zijn hart nog niet volgroeid was. Het kind was gestorven aan een hartaanval. "Niet mijn Benjamin. Waarom ?" Riep de vrouw. De tranen rolden over haar wangen terwijl haar bloed van het bleke lichaampje van het kindje af begon te druppelen. De man probeerde haar tevergeefs te troosten maar stond ook zelf met betraande ogen naast zijn geliefde. Lady Midday snelde naar de kamer toe en opende de deur met een zwaai van haar hand. Astaroth kwam achter haar aangehold en zei Agareb. "Je kunt niet zomaar binnen stormen bij een bevalling." zei hij. Hij had de tijd stilgezet. Alleen niet aardse wezens zouden nu nog kunnen bewegen of mensen die waren aangetast door iets dat niet van de aarde was. Lady Midday negeerde de opmerking, haar groene ogen begonnen bijna licht te schijnen. "Kijk hoe zijn ziel zich verzet tegen de Lumaria." Er was een klein engeltje verschenen dat de ziel van de baby probeerde mee te nemen. De ziel probeerde met al zijn kracht terug zijn lichaam in te gaan. De engel die hem moest mee nemen naar de Balans draaide zich om en schrok toen ze de twee opperdemonen voor zich zag staan. Ze vloog zo rap als ze kon het raam uit en verdween in de hemel. "Dat ging gemakkelijker dan ik had gedacht." zei Astaroth. Midday glimlachte "Je weet dat die Lumaria's zo bang zijn van ons Asta. Hun Heer vertelt waarschijnlijk nog zijn verhaaltjes van 3000 jaar geleden over ons. Hij verandert ook nooit."

Astaroth was ondertussen naar het kind toe gestapt. Hij duwde met zijn geest de ziel weer in het kleine lichaampje. Uit Astaroth zijn vinger ontstond een klein stroompje rook dat zich naar het hart van de jongen begaf. Het wentelde zich rond het orgaan en zorgde ervoor dat het weer ging kloppen. De baby begon te wenen. Het zou kunnen dat demonen geen hart hebben, maar zelf deze twee lieten een traan. Astaroth maakte van nog een beetje rook een speeltje. De baby zoog erop en zijn ogen vielen weer dicht. "Hoe noemen we hem, Midday?" Ze keek naar het lichaampje dat nog vol met bloed hing en draaide daarna haar hoofd naar de moeder ,die nog altijd ,stil in tijd aan het wenen was door het verlies van haar zoon. "De vrouw heeft er veel voor gedaan. Laten we hem noemen zoals zijn moeder wilde: Benjamin." Bij die woorden werd zijn naam vastgelegd in het Boek. Midday knipte met haar vingers en het nieuwe gezin verdween uit het ziekenhuis en verscheen in een grote villa. Het was van een oud koppel dat net was overleden. Met haar magie had ze ervoor gezorgd dat door de erfenis van de overledene het huis naar hen was gegaan. Een prachtige wieg stond centraal in de huiskamer. Ze legden Benjamin erin en gingen in de salon zitten. Zo gebeurde het dat twee opperdemonen vader en moeder werden van Benjamin: de zoon van de liefde.