Hoofdstuk 3

Hoodstuk 3.
De auto stopt voor mijn huis. Ik stap uit en strompel nog een beetje, pak mijn huissleutel en open de deur. Ik zie Kay aan komen lopen om me te helpen op de trap. "Niet schrikken van de rommel, troep en afwas. Dankje" Zeg ik beschaamd tegen hem. "Ach, geeft niks joh." We treffen mijn vader dronken en in slaap gevallen op de bank aan. "Hierheen" zeg ik zachtjes en Kay loopt met me mee de trap op. Dan open ik mijn slaapkamerdeur. Ik zie Kay verrast opkijken van al mijn COF spullen. "Wat heb jij veel spullen van COF!!" roept hij terwijl ik mijn schooltas zoek en er kleren in prop. "Klaar!" roep ik en we verlaten de kamer. Als we op het punt staan het huis te verlaten wordt mijn vader wakker. "Hé Melissa! Ruim die troep eens op. Jij bent de vrouw in huis, kom op!" Schreeuwt hij me toe. "Nee, ik ga weg. Doei" roep ik tegen hem en maak de deur open. Hij wordt boos en begint met spullen te gooien. Kay opent de deur verder en helpt me mee naar buiten te glippen. Ik gooi de deur met een zwaai dicht en vlug snel de auto in. De voordeur gaat open. "Justin rijden!" Roep ik en Justin rijdt met een vaart weg. Ik kijk door het achterraam en zie mijn vader uit het zicht verdwijnen.
We komen aan bij het huis van Kay. Ik open de deur en strompel (ik strompel trouwens wel veel) naar de voordeur. Kay loopt achter me aan. Justin opent de deur en we lopen naar binnen. "Zou ik misschien mijn tijdelijke kamer mogen zien?" Vraag ik beleeft aan Justin. "Zoals u wilt, mevrouw. Kay, wilt u mevrouw haar kamer wijzen?" "Ja is goed." Zegt Kay en hij brengt me naar een lift. "Wow, hebben jullie een lift?" Vraag ik verrast. "Ja, dit huis heeft 3 verdiepingen, 4 met de zolder erbij. En mijn en mijn zus haar slaapkamer zijn op zolder. Wou je dan al die trappen op gaan lopen terwijl je niet eens goed kan lopen?" Zegt hij met een lachje. "Oh! Nee, niet echt." We stappen de lift in en Kay drukt op een paar knopjes. Ik voel hoe de lift ons naar boven brengt. De liftdeuren gaan open. Ik loop mank uit de lift. "Kom maar hierheen." zegt Kay. Ik struikel bijna over het tapijt. "God hoe lomp kan je zijn" Zeg ik zachtjes tegen mezelf. Kay loopt naar me toe en tilt me op. En alweer gaat mijn hart flink tekeer. Ik kijk hem aan en begin te blozen. Hij merkt op dat ik hem aanstaar. Hij draait zijn hoofd naar de mijne en grijnst. Langzaam opent hij een deur en legt me voorzichtig op bed neer. "Hier is het." Zegt hij terwijl hij de kamer rond kijkt of er soms troep ligt. "Mooie kamer, is je zus ook alternatief?" vraag ik aan hem. "Ja, ze was eerst echt een meisjes-meisje. Maar toen heb ik haar een paar goede bands laten horen en is ze helemaal van stijl veranderd." zegt Kay. Hij komt naast me zitten op bed en vertelt over zijn zus, ouders en over Justin. Ik lig nog steeds op bed en luister aandachtig naar zijn verhaal. Als hij klaar is ga ik recht zitten. "Ik moet je wat bekennen." Zeg ik zachtjes tegen hem. "Wat dan?" Vraagt hij nieuwschierig. "Nou.. kijk, ik ben niet echt van een berg of heuvel of wat dan ook gevallen.." Zeg ik. "Dus je loog? Waarom lieg je?" Zegt hij op een zware toon. "Omdat.." tranen springen in mijn ogen. "Heeft je vader je dit aangedaan?" vraagt Kay aan me. "Nee, hij niet, maar iemand anders wel." Beken ik. "Wat?!" roept Kay boos uit. "Nee, het is niets! Ik ben het gewend! Toen ik hier nog niet woonde was het ook al, alleen niet zo erg." Zeg ik geruststellend. "Waarom doen ze het?" "Weet ik niet, blijkbaar vinden ze het leuk ofzo, en omdat ik 'gothic' ben ofzo.." Lieg ik tegen Kay. Ik weet de reden wel, alleen wil ik het niet vertellen. Ooit zal hij begrijpen waarom ik hem niet meteen de waarheid vertel, daar is het nu nog te vroeg voor.
"Eten!" Hoor ik Justin roepen door het telefoontje van Kay. Kay helpt me met staan en geeft me een onverwachte knuffel. Ik knuffel terug en laat mijn hoofd op zijn schouders liggen en zink diep ik gedachten weg. 'Wat raar dat ik nu al sta te knuffelen met een vreemde jongen, die ik niet eens goed ken! Zal hij mij leuk vinden? Maar kan dat ook wel binnen één dag? Ik denk het toch van wel, waarom zou hij me anders de hele tijd knuffelen?' Kay wilt me loslaten maar ik blijf hem vasthouden. Dan slaat hij zijn armen opnieuw om me heen en geeft me nog een lange knuffel. Een paar seconden later schrikken we beide door de stem van Justin die roept dat het etenstijd is. Kay pakt het telefoontje en zegt op een geirriteerde toon dat we eraan komen. Hij pakt mijn hand vast en we lopen samen de kamer uit. Er komen vlinders in mijn buik, het kriebelt ontzettend erg en de tijd lijkt even stil te staan.
We zitten aan tafel. Ik en Kay, met z'n tweetjes. Justin is er niet. "Waar is Justin?" Vraag ik. "Hij gaat naar huis toe. Het enige dat ik nog hoef te doen is de afwas in de vaatwasser te zetten en that's it." Kay glimlacht naar me waarop ik hem een lachje terug schenk. Als we klaar zijn met eten blijven we alletwee zitten en kijken elkaar aan. Ik voel me verliefd, heel erg verliefd. Ik krijg het warm van binnen en heb het idee dat ik alweer een kleurtje krijg. "Je bloost wel snel, hè?" Zegt Kay ineens. "Nou eh. euh.. nouja.." Stotter ik en speel met een stukje aardappel dat ik niet op heb gegeten. Kay staat op en loopt naar me toe. Ik kijk op en kijk hem na. Dan geeft hij me een onverwachts kusje op mijn wang. "Je bent mooi." fluisterd hij zachtjes in mijn oor. Dan pakt hij de borden en glazen en zet ze in de vaatwasser. Ik heb het idee dat ik flauw ga vallen. Ik ben echt in de zevende hemel! 'Dit betekend dat hij me ook leuk vind.' denk ik en zink alweer helemaal weg. Kay komt terug lopen en zet wat muziek op. De muziek staat erg hard. 'Het is wel leuk dat hij dat mag. Dat soort dingen mag ik nooit thuis van mijn vader, want voor ik het weet krijg ik de wind van voren met een klap erbij. Maar oké, Kay is dan ook alleen thuis, en zijn ouders zijn er bijna nooit. Hij heeft volgens mij alleen Justin, dat hij zich niet eenzaam voelt.' denk ik in mezelf. "Voel je je niet eenzaam?" Kay zet de muziek zachter. "Sorry, wat zei je? Ik verstond je niet." Zegt hij best wel hard. "Oh, nee niets. Laat maar." Antwoord ik. "Nee, vertel maar. Ik zal niet boos op je worden." Zegt hij op een liefdevolle toon. "Nou, ik vroeg me af of je je niet eenzaam voelt, want je zei dat je ouders amper thuis zijn en je zus nu ook al een tijdje weg is. Het lijkt alsof je alleen Justin hebt." Kay krijgt een lachje op zijn gezicht. "Maak je geen zorgen, ik voel me niet eenzaam. Ik heb wel een paar vrienden." verklaard Kay. "Oh, dat wist ik niet, hehe. Ik heb eigelijk helemaal niemand, de enige die aardig tegen me doet ben jij en Justin. Voor de rest doet niemand normaal tegen me, als ze me zien krijg ik al een afkeurende blik." vertel ik hem. "Aahw.." Zegt hij en hij komt naar me toe lopen. Dan pakt hij mijn hand en maakt met zijn andere hand een gebaar dat ik op moet staan. Ik doe wat me gezegt (nouja gezegt, wat me aangewezen ofzo) wordt en sta op. Hij slaat zijn armen om me en dan wordt ik bekogeld door honderde kusjes op mijn wang. Ik voel mijn hoofd hartstikke rood worden en mijn hart gaat nog harder kloppen dan ooit van te voren, de kriebels in mijn buik blijven doorgaan en willen niet stoppen. Ik voel me gelukkig. Ook al ken ik hem pas een dag. Het kan me niets schelen, ik ben verliefd op hem.
Ik omhels hem met een arm en geef hem een kusje terug op zijn wang, dan leg ik mijn hoofd op zijn schouder. "Weet je dat je lief bent?" fluistert hij zachtjes in mijn oor. De kriebels worden erger. "Hmm.." dat is het enige wat ik zeg. Ik kijk over zijn schouder heen op de klok, half twaalf. Gelukkig is het vrijdag en kan ik morgen uitslapen. Ik laat Kay los maar dit keer houd hij mij vast. Ik kijk hem aan en hij komt met zijn gezicht dichterbij. Ik zie dat hij naar mijn mond kijkt maar dan draai ik mijn hoofd weg en leg hem terug op zijn schouder. "Vind je het te vroeg?" Vraagt hij zachtjes? "Nou.. eigelijk wel ja.." antwoord ik. Hij laat me los. "Dan zal ik je niet zoenen als je het niet wilt." Hij glimlacht naar me en geeft een kusje op mijn wang. Ik laat hem ook los en ga weer zitten. "Je mag ook op de bank tv kijken als je wilt hoor. Als je tv wilt kijken kom ik gezellig bij je zitten." Zegt Kay rustig tegen me. "Ja, is goed." Antwoord ik nogal verlegen. Kay loopt naar de woonkamer en ploft op de bank neer. Ik volg hem en ga naast hem zitten. "Dvd?" Vraagt hij nadat er niets leuks op tv te zien was. "Is goed, welke?" antwoord ik weer. "Hou je van horror?" "Ja, ik kijk alleen maar horror, als het om films gaat dan." Zeg ik terwijl ik een beetje onderuit zak. "Wat toevallig, ik ook. Maarja, heb je Ghostship al eens gezien?" Vraagt Kay nieuwschierig aan me. "Nee, maar ik zag hem in de winkel en het leek me best een leuke film." antwoord ik terug. "Oké, wil je die dan kijken?" Ik til mijn schouders op. "Is goed." Kay loopt naar de dvdspeler en zoekt tussen alle dvd's naar de goede. Als hij de dvd heeft gevonden stopt hij hem in de dvdspeler en zet de film aan.

"Melissa? Hallo? Melissa?" Ik voel iemand aan me schudden. Ik open langzaam mijn ogen en zie Kay voor me. "Melissa, je was in slaap gevallen. De film is al afgelopen. Ik ga naar bed, ga je ook?" Ik sluit mijn ogen weer en ben terug in dromenland. Alweer voel ik iemand aan me schudden. "Melissa?!" wordt er naar me toe geschreeuwt. "Ja?" vraag ik slaperig. "Ga naar bed, je bent moe. Ik ga ook naar bed." Hoor ik Kay's stem zeggen. "Ja, oke. slaaplekker" Mompel ik slaperig en zak weer helemaal weg. Ik droom dat ik op een schip zit, midden op de oceaan. En ik word door elkaar geschuddeld. Dan word ik wakker. Kay heeft me vast en brengt me naar mijn kamer. Ik schrik ervan. "Hé! Wat doe jij nu!?" Roep ik tegen Kay. Kay kijkt op en zet me neer. "Nou loop dan zelf naar je kamer, als je niet wilt dat ik je draag." Hoor ik Kay op een nogal geirriteerde toon zeggen. Ik zie hem een kamer inlopen. "Oh nee toch, wat deed ik nu weer?" fluister ik tegen mezelf. Mijn voet doet ondertussen geen pijn meer en ik loop naar de kamer waar Kay inliep. Ik klop drie keer en loop de kamer in. Ik zie Kay in zijn boxer staan. "Oh sorry sorry sorry." En ik verlaat de kamer meteen weer. "Zeg maar als ik binnen kan komen" Roep ik hem toe. Een paar minuten later hoor ik Kay naar me roepen. Ik open de deur en loop de kamer binnen. Ik open de deur en loop de kamer binnen. "Sorry van net, ik wist niet dat je je aan het omkleden was." verontschuldig ik me. "Het geeft niet." Zegt hij rustig. Ik ga op zijn bed zitten en kijk hem aan. "Sorry dat ik net zo schreeuwde, ik was gewoon moe enzo, weetje.. En dan ja, je begrijpt me wel." Zeg ik terwijl ik met mijn ketting speel. "Ach, dat maakt niet uit, ik begrijp dat je moe was maar schrok alleen even van je reactie." Hij komt naast me zitten op bed. "Mag ik je wat vragen?" vraagt hij ineens. "Ja." antwoord ik snel. "Op welke school zit je?" Hoor ik Kay tegen me zeggen. "Ik zit op die school wat bij de supermarkt ligt. Ik weet niet hoe die heet ofzo maar hij ligt in ieder geval bij de supermarkt." vertel ik hem. "Daar zit ik ook op school. Waarom heb ik je dan nog nooit gezien?" Vraagt Kay. "Weet ik niet, ik heb jou ook nog nooit gezien. Maar dat zal wel komen omdat ik hier pas twee weken woon en vorige week mijn eerste week op school was." verklaar ik. "Ohh, ben jij dat nieuwe meisje waar ze over praten?" "Weet ik niet, ik ben wel nieuw, en het is nieuw nie-nieuws dat er over me gepraat word." Stotter ik een beetje. Kay lacht een beetje. "Oké dan." zegt hij tegen me. "euh. ik ga me ook omkleden en dan slapen. Slaaplekker." Zeg ik tegen Kay en sta op. "Goede nacht." krijg ik terug gewenst. Ik verlaat de kamer en loop naar mijn kamer, kleed me om en val in een diepe slaap...