Chapter 13: Dolor Hic Tibi Proderit Olim

Reageer (1)

• Hyacintho

  Eerst even de titel: 'someday this pain will be useful to you'. Heel mooi en toepasselijk.
  
  

  Om de koeien hoef ik mij de komende tijd dus geen zorgen te maken. Om de desbetreffende satyr daarentegen wel
  

  
  Welke satyr is het?? Grover is een schat, maar coach Hedge daarentegen...
  
  

  Na een half uur heb ik mijn boek uit en klap ik deze met een diepe zucht dicht.
  ‘Jezus dat was mij toch een emotionele rollercoaster.’

  
  Mijn mood voor dit verhaal.
  
  

  Ik voel iets in mijn zij steken. Mijn ogen open doend kom ik erachter dat ik van de bank af ben gevallen nadat ik mijzelf op de een of andere manier opgerold heb als een burrito

  
  Omg cute.
  
  

  Uit de kamer hiernaast hoor ik Clint van alles hoor schreeuwen en kreten van pijn hoor.

  
  Sowieso is het hele stuk dat hierna komt echt hartenbrekend, dus met andere woorden: fantastisch geschreven. Ik haat je verschrikkelijk maar ik ben ook zwaar trots op je.
  
  

  Op het aanrecht staat Coulson met een koekenpan in zijn hand, wijzend en vloekend naar iets op de grond. Verbaasd kijk ik naar Coulson, in de hoop dat hij een verklaring heeft voor zijn gedrag. Hij wijst opnieuw, met zijn koekenpan, naar de grond. Ik volg zijn blik naar de grond en zie daar tot mijn verbazing een slang liggen. De slang, zwart met fel gele ogen, staart mij verward aan, alsof hij niet weet hoe hij hier terecht is gekomen.

  
  Omg hilarisch.
  
  

  Eventjes staat Clint stil, als een hert in het spotlicht, niet wetend wat hij moet doen. Dan haalt hij zijn schouders op en sjokt richting het koffiezetapparaat.

  
  Volgens mij heeft die vent al wel vreemdere dingen gezien.
  
  

  Wordt er plotseling aangebeld, uit een reflex draaien we ons alle drie tegelijkertijd om, klaar voor eventuele actie die ondernomen moet worden. Er klinkt een geluid van Coulson zijn telefoon. Hij kijkt snel op zijn mobiel en loopt de kamer uit, om de voordeur open te gaan doen. Niet veel later klinkt er een beetje geroesemoes om vervolgens weer een deur te horen dicht te gaan.

  
  Oeh wie zijn dit??
  
  

  Op het moment dat ik voor de 3e keer weer verlies van Clint met darten kondig ik aan dat ik wat drinken ga halen.

  
  Schat, dit was vanaf het begin al een verloren zaak.
  
  

  Tot mij verbazing staat in de schuur een motor. Om precies te zijn, een van Steve zijn oude motoren. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik op de motor ga zitten en de motor opstart. Er klinkt een geluid wat ik als perfect beschouw en langzaam rij ik de schuur uit en de straat op.

  
  Bitch!! Nice!!!
  
  

  En een paar fietsen in de stalling.

  
  In de VS? Weet je het zeker?
  
  

  Op het moment dat ik langs het schap met pakken drinken kom, op zoek naar appelsap en chocomel, heb ik het gevoel dat ik aangestaard word.

  
  Spidey-sense activated!
  
  

  Om specifiek te zijn een zilveren arm met een, bijna, weggevaagde rode ster. Een arm die mij erg bekend voor komt. Zuchtend werp ik Steve een blik, hij geeft mij een awkward glimlach terug terwijl hij met zijn hand door zijn haren heen gaat.

  
  Yes! Nice! Lekker bezig, gestalkt worden door supersoldiers in de supermarkt.
  
  

  Ik hou niet van contact met andere mensen, al helemaal wanneer het onverwachts is. En geen van alle die dat op een normale manier kunnen doen. Dat zal wel het grootste nadeel zijn aan vrienden die van beroep assassin’s, militairen en miljonairs zijn.

  
  Big ass mood.
  
  

  Steve zijn mond hangt plotseling open wanneer hij de motor ziet staan. Hij wijst naar de motor, naar mij, terug naar de motor om vervolgens naar zichzelf te wijzen. Uit zijn mond klinkt een raar piepend geluid. Bucky kijkt in de tussentijd vol verbazing naar Steve. Het enige wat hier nog mist is een pop-up berichtje boven Steve met ‘404 BRAINS NOT FOUND’.

  
  Omg dit was ook zo geweldig.
  
  

  ‘Heb je de spullen?’
  ‘Ja.’
  ‘OK. We vertrekken over 5 minuten. Zorg dat je klaar bent.’ Als reactie klinkt het laden van een shotgun. Ik knik en loop met twee kisten richting het vliegtuig dat klaar staat.

  
  ???
  
  

  ‘Hoe bedoel je, no way dat dat mogelijk is.’ Antwoord ik op het verhaal van Steve en Bucky, nerveus op het bankje heen en weer verplaatsend. ‘We hebben niks met elkaar gemeen. Na uh.’
  ‘Onze informatie zegt toch echt iets anders Celeste.’
  ‘Dan is jullie informatie fout.’ Gefrustreerd sta ik op van de bank en begin te ijsberen rondom het bankje.
  ‘Het spijt me Celeste, maar onze informatie is niet fout.’ Ik kijk op naar Bucky, die alle tijd niks heeft gezegd. In zijn ogen zie ik een blik van medeleven en een blik die mij duidelijk maakt dat Steve de waarheid spreekt.

  
  ??? The intrigue! The mystery! Interesting.
  
  

  ‘Gaat alles goed, je bent al zo lang weg?’ Coulson is bezorgd en belt in plaats van een stelletje apenpakjes achter mij aan te sturen. Wow, we maken vooruitgang.
  ‘Het gaat prima met mij, bedankt voor je bezorgdheid. Ben net weer onderweg naar jullie. Kwam twee bekenden tegen.’
  ‘Fijn om te hor… JE KWAM BEKENDEN TEGEN?’ Om te voorkomen dat ik een nog verdere gehoorbeschadiging krijg trek ik mijn mobiel bij mijn oor vandaan.

  
  Dit was ook al zo'n hilarisch stukje. Geweldig hoe je zowel een heavy deel als een fun deel in 1 hoofdstuk weet te plaatsen.
  
  

  Snel draai ik mij om, om vervolgens Clint met het pak koekjes in zijn handen te zien staan, bevroren en het pak al half geopend. Hopend dat zolang hij niet beweegt ik geen opmerking over zijn steel actie zal maken.

  
  Wauw. Drax zou trots zijn.
  
  

  Al helemaal niet wanneer Clint zijn nachtmerries de afgelopen nachten alleen maar erger zijn geworden.

  
  ):
  
  

  Er klopt iets niet aan zijn gezicht, om specifiek te zijn aan zijn ogen. Zijn oogwit was niet wit, maar geel.

  
  Dus book!Crowley in plaats van Tennant!Crowley? Nice
  
  

  ‘Dit gaat boven jouw kennis, Celeste.’
  ‘Try me, Beyonce.’

  
  *Insert 'Beyonce?!?!' gif. You know the one*
  
  

  Wanneer hij op ongeveer een meter afstand van mij staat klinkt er wat geritsel en vervolgens komen er twee vleugels achter Crowley tevoorschijn. De vleugels waren groot en bestond uit zwarte veren. Hier en daar zat een grijze veer. Bij elkaar was elke vleugel ongeveer 2 meter wanneer volledig gespreid.

  
  Victoria's Angels whom? I only know this model
  
  

  Wanneer ik met mijn hand de bebloede vleugels aanraakt krimpt hij in. Zijn gezichtsuitdrukking en ademhaling spreekt boekdelen.

  
  Poor thing! I'll find whoever did this to him and I'll tear them apart.
  
  

  Het enige verschil met deze slang en die van de afgelopen dagen is dat deze slang vleugels heeft, in verband.

  
  Omg so cute. We hebben fanart hiervan nodig. And also: we been knew.
  
  

  Clint, Crowley en ik lagen met z’n drieën in het gras naar de sterren te kijken.

  
  Dit is cute maar ik realizeerde me bij dit stukje ook dat er nu vier personen in dit huis leven wiens naam allemaal met een C beginnen, dus ik stem voor een groepnaam: de C-Club klinkt wel lekker.
  
  

  Alleen wij drie plus de maan en de sterren.

  
  Clint: the stars look beautiful tonight
  Celeste: you know what else looks beautiful?
  Clint, blushing: what?
  Celeste: the moon, the planets, the rest of the galaxy. Gosh, I fricking love space.
  
  

  ‘Celeste?’ Clint verbrak plotseling de stilte. Ik draai mijn gezicht naar hem toe en zie hem hetzelfde doen.
  ‘Ja?’
  ‘Dankje, voor het sterrenkijken.’ Hij stopt met praten maar kijkt alsof hij nog iets wil zeggen. Maar hij zegt niks.
  ‘Geen probleem, zolang het je maar een beetje helpt beter te voelen.’ Glimlachend draai ik mij terug om verder te gaan met het tellen van de sterren.
  ‘En dankjewel dat je er voor mij bent zonder dat ik je er iets voor terug geef.’
  ‘Zoals ik al zei Clint. Geen probleem, dat is waar vrienden voor zijn.’ Zachtjes geef ik hem een por in zijn zij. Niet veel later voel ik een veel hardere por in mijn zij. Niet veel later liggen we beide met de slappe lach op het gras. Nog ietsje later klinkt het geroep van Coulson met de vraag of we stiller kunnen zijn. Wat onze slappe lach alleen maar verergerd.

  
  Ahw cute einde.
  

  
  
  To conclude: weer geweldig geschreven. Ik voorzie dat een van de volgende dingen gaat gebeuren:
  - Ik heb een evil twin die de wereld wilt veroveren (good for her!)
  - We leren eindelijk waar de 'J' in Crowley's naam voor staat (I vote 'Jesus', just to fuck with people)
  - We komen het ding tegen dat Crowley aangevallen heeft (mocht dat het geval zijn)
  - Misschien (waarschijnlijk, jou kennende) iets compleet anders!

  5 jaar geleden