Scar 49

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Ze glimlacht weer en laat haar armen om mijn middel glijden. Ik omhels haar terug, met mijn kin rustend op haar hoofd.
Oké, misschien is ze wel een puinhoop. Maar ik ben dat ook. Misschien zijn we gewoon allebei bang en misschien nemen we onszelf allebei dingen kwalijk die niet onze schuld zijn. En misschien zal onze relatie niet perfect zijn. Maar misschien maakt dat helemaal niks uit. Want, nu ik haar zo in mijn armen heb en ik haar warmte tegen mijn lijf voel en alles wat ze me over zichzelf verteld heeft door mijn hoofd tolt, is het enige wat ik wil haar gelukkig maken.