12

ik stormde de zaal uit met bevroren tranen in mijn ogen zou ik ooit nog veilig terug kunnen naar Volterra ik rende en toen rook ik een bekende geur de geur van de jongen die laatst bij ons was geweest ik rende er achter aan en zag een enorme villa na een halve dag "ruik jij dat ook Alice" hoorde ik iemand vragen "ja is dat niet de geur van dat meisje dat bij de Volturi woont" ik hoorde niks meer en toen voelde ik een hand op mijn schouder waar door ik razendsnel omdraaide de ogen en het blonde haar herkende ik onmiddellijk "Carlisle" riep ik uit en hij trok me in een knuffel "ik dacht dat je dood was" zei hij duidelijk met emotie in zijn stem "nee de Volturi had me meegenomen maar nu is het gevaarlijk doordat Aro me dood wil hebben" Carlisle tilde me met gemak op en zette me op zijn schouder waarna hij met me naar binnen liep "Carlisle dat is een immortal child" riep een vrouw met donker haar "dat klopt Èsme dit is Claire ik heb met haar gewerkt ruim 2 eeuwen voor jullie gecreëerd werden" Èsme keek me bang aan "ik bijt heus niet" Carlisle en ik schoten in de lach waarna Èsme geïrriteerd weg liep ik keek naar de vleugel die in de kamer stond "mag ik Carlisle" vroeg ik "natuurlijk" ik ging voor de toetsen zitten en mijn handen schoten over het ivoor waardoor de kamer zich vulde met noten Carlisle kwam bij me zitten en speelde de zwaardere stukken ik speelde en toen werd opeens alles zwart ik wist niet dat vampiers buiten bewustzijn konden raken dacht ik terwijl ik tegen de grond sloeg met een harde klap en ik hoorde hoe iemand naar me toe liep en me optilde van de grond ik raakte een zacht oppervlak en toen opende ik mijn ogen weer....