Verveling
Ik verveelde me. Er was niks te doen. Ik aaide een paar paarden en liep naar de achterste box... Een nieuw paard?
Het was liefde op het eerste gezicht! Ik bekeek het paard eens goed en zag dat het een prachtige fries was. ‘Heey, en wie ben jij?’ Ik probeerde het paard te aaien maar dat vond ie nog een beetje griezelig. ‘Ik die niks hoor..’ Fluisterde ik zacht. Het paard knikte met z’n hoofd, alsof hij me begreep. ‘Je bent echt een schatje!’ En deze keer liet hij zich wel aaien. Ik pakte een paardensnoepje. Meteen begon het paard te duwen tegen we schouder. ‘Wil je dit snoepje?’ Vroeg ik lachend. Het paard briesde in mijn gezicht en knikte. Ik gaf het snoepje. En vanaf die dag, kwam ik altijd een kijkje nemen, bij mijn droompaard. En ik had extra geregeld dat ik langer op de manege mocht blijven. En toen op die dag...
Er zijn nog geen reacties.