7. Dream

Ik opende mijn ogen. Aro stond naar me te staren. Mijn armen waren aan het bed vastgebonden. Wat was er gebeurd? Aro stond nog steeds naar me te kijken. Ik probeerde me te herinneren wat er gebeurd was.
‘Dream,’ zei Aro mijn naam. Ik keek hem aan. Hij kwam op de rand van het bed zitten. Hij steek met zijn hand over mijn wang. Ik keek hem emotieloos aan. ‘Dream, waarom viel juist aan?’ vroeg hij zacht. Ik hapte naar adem. Ik kon me niets herinneren? Wat was er gebeurt? Tranen rolde over mijn wangen. Waarom kon ik haar niet te baas? Ik vermoede dat zij het was. Ze is de enige die agressief kan worden. Waarom moest ik in mijn hoofd een ander personen hebben?
Aro veegde de tranen weg.
‘Rustig maar, Dream, iedereen kan wel eens de controle verliezen.’ zei hij met een rustige zachte stem. Het is niet zo simpel. Het is geen controle verliezen. Ik kan er niets aan doen. Het gebeurt elke keer als ik me bedreigd voel. Aro nam me vast in een knuffel. Wat ik niet besefte. Zo in paniek was ik door dat ze weer eens had overgenomen.

Aro maakte mijn handen los. Daarna tilde hij me op zijn schoot. Hij neuriëde een stukje. Zoals altijd maakt muziek me kalm.


Extra info
Dream heeft een dissociatieve identiteitsstoornis. Is een psychische stoornis waarbij iemand meerdere persoonlijkheden ontwikkeld door traumatische gebeurtenissen in de kindertijd.