Wedstrijd

Ik werd wakker en liep naar buiten. ‘Hallo,!’ Begroette ik de lerares. ‘Hallo!’ Ik liep verder. ‘Vandaag is het challenges-dag!’ Begon meester Henk. ‘Jajaja..’ Zuchtte ik. ‘En,? Lekker geslapen?’ Vroeg Vera. ‘Ik wil slapen...’ Mompelde ik. ‘Slaapkop!’ Plaagde Vera. Ik gaf Vera en kneepje. ‘Jij kipje!’ Lachte ik. ‘Vera en Eva, stil!’ Bromde Henk. ‘Sorry..’ Mompelden we. ‘Emma tegen Eva! Wie is sneller?’ Henk gaf ons hesjes. Ik rood en Emma blauw. ‘1..., 2..., 3...., GO!’ Ik begon met rennen en had het parkour met een wereldrecord gehaald. ‘Makkie!’ Juichte ik.
‘Hahahahha! Nu win ik!’ Lachte ik weer. ‘HAHHAH! IK WIN!’ Herhaalde ik. Ik had gewonnen van die idioot, Emma! ‘Oh oh?’ Vroeg Emma uitdagend.
Oeps, zei ik dat nou tegen Emma?
Plots werd ik in mijn rug geduwd. ‘Au! Hou op, stop!’ Riep ik. Ik viel bewusteloos, en kreeg een rare droom. ‘Jij bent geen mens...’ Een vrouw in een witte jurk gebaarde dat ik mee moest komen. We kwamen bij 3 grote bomen. ‘De linkste is de NightTree, de rechter de LightTree en de middelste te MagicTree...’ Ik knikte alleen. ‘De volgende dag wil ik dat je hierheen gaat om 8 uur en je ogen 10 sec dicht doet!’ Weer knikte ik. De vrouw vervaagde... ‘Wacht, waar ga je heen?’ Vroeg ik nog. Maar ze was al verdwenen. Ik werd wakker en knipperde met mijn ogen. ‘W-waar ben ik!?’ Vroeg ik. ‘Bij de EHBO.’ Zuchtte Spitchbürg. ‘Hoe laat is het?’ Ik moest snel zijn. Spitchbürg keek op haar horloge. ‘5 voor 8... Hoezo?’ Ik rende meteen weg. Naar de 3 bomen. ‘10 secondes je ogen dicht doen, toch?’ Vroeg ik aan mezelf. Ik deed het...