3

ik ging mijn kamer in met nog een laatste blik op het schilderij de man met het blonde haar sprak me altijd aan als wakend figuur ik had een kleine replica van het schilderij gemaakt en die hing op mijn kamer boven de enorme piano en naast de kast met griekse boeken ik sprak de taal vloeiend ik had het mezelf geleerd met wat hulp van dr.Cullen hij had me ook een groot gedeelte van de boeken gegeven de rest had ik laten kopen met mijn eigen geld door de begeleiders ik pakte er 1 uit en plofte op mijn favoriete stoel neer ik begon te lezen "ο ήλιος λάμπει στο πρόσωπό μου τα πουλιά πέταξαν ήταν τελικά την άνοιξη μετά τον αιώνιο χειμώνα του θανάτου όλοι είχαν φύγει αλλά είχα μείνει" -de vertaling zet ik er ook maar: bij de zon scheen op mijn gezicht de vogels floten het was eindelijk lente na de eeuwige winter van dood iedereen was weg geweest maar ik was gebleven (voor de mensen die te lui zijn om te vertalen)- ik zuchtte het was mooi geschreven maar ook had het een duidelijke boodschap gij die overwinnen zullen beloond ik vond het prachtig ik hoorde de enorme bel het was tijd dat iedereen naar zijn of haar kamer ging ik was er al en ging op het krukje voor mijn vleugel zitten iedereen vond het mooi om naar mijn piano spel te luisteren had ik begrepen van de gesprekken die gevoerd werden ik fluisterde "zijn er nog verzoekjes vandaag" ik hoorde van een paar deuren verder op komen "Rain of Shakura graag" ik glimlachte en mijn vingers schoten over het ivoor het was 1 van mijn favoriete stukken om te spelen uiteindelijk sloot ik het stuk af en klonk er geklap uit verschillende kanten ik ging verder met een symfonie van Beethoven en daarna een compositie van Mozart uiteindelijk stopte ik en ging in mijn venster zitten kijkend naar het enorme woud dat was uitgestrekt rond het kamp