Foto bij 1

Claire pov
dit verhaal speelt zich tot hoofdstuk 8 af 100 jaar voor new moon
trouwens ze woont al in het kamp voor 5 maanden

Ik werd vastgehouden door 3 begeleiders van het kamp ik had een driftbui iemand was een telefoon gaan halen om de dokter te bellen ik kon het gesprek perfect afluisteren de andere kinderen waren naar de eetzaal gestuurd voor hun veiligheid het was een kamp dat onder zwaar toezicht van de Volturi stond even later hoorde ik een bekende stem "wie is het dit keer, Dave, Nico of Claire" wij waren de drie de het vaakst door het lint gingen daardoor waren Dave en Nico gister afgemaakt door Felix een grote vampier "Carlisle, Dave en Nico zijn dood Claire is degene die over is" hij liep op me af en nam me over van de drie begeleiders "kalm maar Claire we gaan even een stukje lopen ga je mee" ik knikte en begon direct al wat meer te kalmeren door zijn aanwezigheid "komen de vampiers van de Volturi mij ook afmaken" vroeg ik met een bange stem hij schudde zijn hoofd van nee "ze maken jou niet af maar dan moet je je driftbuien wel onder controle krijgen" ik knikte alles om te blijven leven ik beloofde hem dat ik mijn best zou doen en toen was hij helemaal tevreden en gaf me toen iets het was een klein ringetje met daarin gegraveerd het crest van de Cullens ik keek hem verbaasd aan "maar ik ben toch geen familie van u" hij schudde zijn hoofd "klopt maar je verdiend het omdat ik zo trots op je ben" ik schoof hem voorzichtig om mijn vinger "nu kun je beter naar de eetzaal gaan ik ruik dat ze aan het avondeten beginnen" ik snoof een keer en hij had gelijk ik rook het bloed we kregen elke ochtend, middag en avond een beker vol 2 keer dierenbloed en 1 keer donorbloed ik zei gedag en rende naar de eetzaal ik griste een beker bloed van tafel en ging met een sprong boven op een dakbalk zitten

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen