Hoofdstuk 6

Isabelle leunde tegen het Inazuma Busje terwijl de rest druk bezig was met of boodschappen doen of hun benen aan het strekken was. Ze waren aangekomen op de bestemming uit de mail maar het leek er niet op dat er iemand was.
Zowel zij als Kim hadden geen goed gevoel over de hele situatie.
Tenminste totdat Mark een schreeuw gaf. Iedereen kwam er direct op af. Tegenover de aanvoerder stond een andere jongen die naar iedereen keek met een verontrustende grijns.
‘Jullie zijn wel heel erg laat.’ Merkte de jongen op.
Kevin deed agressief een stap naar voren. ‘Wat bedoel je, vriend.’
Voordat de vreemde jongen nog kon antwoorden liep Lina naar voren. ‘Jij daar, hoor jij soms bij Royal Academy Redux? We hebben je wel door meneertje.’ Isa kon het niet laten om een klein lachje te laten ontsnappen en Kim gaf haar een stoot in haar zij. ‘Eerst stuurde je mij die valse Email en nu sta je ons heel toevallig op te wachten.’
‘Hoe bedoel je, Nep mail?’ Vroeg Mark en Lina gaf een kleine uitleg. Blijkbaar had Coach Hillman nieteens een computer en was dus niet instaat om überhaupt een mail te versturen.
De vreemde jongen haalde nonchalant zijn schouders op en vouwde zijn armen over elkaar. ‘Oke dan, mijn naam is Caleb Stonewall. Als ik jullie onder die naam gemaild had, waren jullie dan ook gekomen?’
‘Wat is de rede dat je ons hier heen hebt gehaald? Ik neem aan dat je hier niet bent om alleen maar te praten.’ Het was Kim die de vraag stelde, met een scherpe ondertoon in haar stem en haar armen gekruist.
Een van de mondhoeken van Caleb schoot omhoog en zijn blik ging direct naar Jude. ‘Ik ben hier vandaag naar toe gekomen om jou en je team uit te nodigen bij Royal Academy Redux.’
Dat was alles wat nodig was om onder de huid van Raimon te komen.
***
De stilte in de bus was te snijden. Caleb zat in een van de voorste bankjes terwijl de hem alleen maar wantrouwend aankeken. De jongen was Coach Lina richtingen aan het geven en het busje manoeuvreerde tussen allemaal loodsen en vrachten. Het leek erop dat ze op weg waren naar de haven.
Kim keek met een schuin oog naar Caleb. De jongen kreeg door dat ze naar hem keek en gaf haar toen een achterbakse grijns.
‘Probeer hem te negeren.’ Zei Nathan zachtjes van naast haar.
Kim perste haar lippen samen en trok haar blik weg van Caleb om hem aan te kijken. ‘Makkelijker gezegd dan gedaan.’ Mompelde ze. ‘Zijn hele houding staat me niets aan.’
De jongen knikte en kruiste zijn armen. ‘Ik begrijp wat je bedoelt. Ik vind het ook drie keer niets.’ Zijn ogen gingen naar Jude, die er zelf heel gespannen bij zat. Kim nam het hem niet kwalijk. Bobby en Erik neuriede instemmend achter hen. En vanachter Jude gaf Isabelle haar een doordringende blik. Ook zij waren het met hen eens.
Ineens kwam het busje tot stilstand. ‘We zijn er.’ Melde Caleb luidkeels.
***
De groep keek uit op het water, zoals verwacht, van de haven. De mist was dik en gaf alles een onheilspellend gevoel. Isabelle keek aandachtig om zich heen en spitste haar oren. Er waren genoeg hoeken en gaatjes waar een heel team verstopt zou kunnen zitten.
‘Dit is een haven, er is hier helemaal geen school.’ Mark was de eerste die zijn mond opentrok.
Caleb haalde arrogant zijn schouders omhoog. ‘Niet zo ongeduldig, Royal Academy Redux is vlakbij.’ Zei hij en wendde zijn blik naar de Ocean.
Kevin snoof geïrriteerd. ‘Wat? Is het soms een school van Dolfijnen.’
‘Kijk maar’ Kaatste Caleb terug.
Een seconde later begon het water in de haven wild te bewegen. De golven sloegen hoger op en vanuit het donkere water kwam met veel geweld een onderzeeër opduiken. De meeste gooide hun armen voor hun gezicht in een nutteloze moeite droog te blijven van het opspattende water.
‘Nou.’ Begon Isa geïrriteerd terwijl ze het water uit haar haren probeerde te krijgen. ‘Je kan niet zeggen dat hij geen gevoel voor drama heeft.’ Isa gaf haar een stoot in haar zij en gaf haar een blik die ze maar al te goed begreep. Niet de tijd voor sarcasme.
Mechanisch gezoem bracht de aandacht van de mensen die waren afgeleid weer terug naar het massieve schip en ongeveer 18 meter boven water level opende een deur. Ook de bovenkant van het schip ging langzaam open.
Als laatste was er nog de trap die uitrolde en boven aan de trap stond een man, Compleet gekleed in het paars.
De ogen van de originele Raimon spelers spuwde vuur. ‘Het is hem.’ Begon Mark. ‘Ray Dark.’
De man kreeg een griezelige grijns. ‘Lang niet gezien, meneer Evans.’ Hij richtte zijn blik op Jude. ‘Hallo, Meneer Sharp.’
Zijn toon bracht rillingen over de rug van Kim. Alles aan hem deed haar denken aan een Slang. Zijn dunne lichaam en lange postuur tot zijn ronde, donkere bril en zijn manipulatieve stem.
‘Wat ben je nu weer van plan?’ Jude kwam direct tot het punt.
De grijns verliet Dark’s gezicht niet. ‘Al zou ik jullie mijn plan uitleggen, zouden jullie het toch niet begrijpen. Jullie snappen niet wat ik met de Royal Academy probeer te bereiken. Als je toentertijd niet was weggevlucht had je het misschien begrepen.’ Ik ben niet weggevlucht!’ Riep Jude uit maar voor hij verder kon gaan stapte Lina tussenbeide.
‘Vertel eens Ray Dark, Wat is jouw connectie met Alius Academy?’ Vroeg ze.
‘Kijk eens aan, daar hebben we Aquilina Schiller, ofwel Coach Schiller, Als je daarmee bedoelt dat ik de kracht van Alius gebruik dan heb je gelijk.’
‘En dat gebruik je zomaar?’ Alle ogen gingen naar Isabelle, de blauw-harige tiener zag eruit alsof ze hem ieder moment aan kon vliegen. ‘Dat spul is hartstikke onstabiel zonder de juiste handhaving!’
‘Kijk eens aan, De twee weglopers. Ik ben van jullie op de hoogte gebracht.’ Dark gaf de twee een sneer voordat hij zich wegdraaide. ‘Ik ga jullie negeren.’
‘Jij kleine-!’ ISA!’ Kim onderbrak haar vriendin voor die echt uit haar plaat zou gaan. ‘Genoeg zo.’
Isa keek haar vriendin verbaast aan. ‘Maar-’ Ze hield haar mond toen Kim haar een waarschuwende blik gaf en nam een diepe adem.
Dark had ondertussen zijn aandacht weer op Jude gevestigd. ‘Hoe dan ook, Jude. Tijd om je oude teamgenoten gedag te zeggen.’ Met dat draaide de man op zijn hielen en liep terug de onderzeeër in.
Jude nam er geen genoegen mee en rende achter de man aan, de trap op en zo het schip in. Mark twijfelde niet en rende er zo achteraan. Tori wilde hetzelfde doen maar werd gestopt door Caleb.
‘Je zou hem alleen maar in de weglopen, het gaat namelijk een hele emotionele ontmoeting worden voor Jude. Als ik jou was zal ik hem maar wat ruimte gunnen.’ Hij gaf het meisje een grijns en liep toen zelf naar binnen.
Tori gromde kwaad. ‘Ik haat die jongen nu al.’
‘Je bent niet de enige.’ Snoof Isabelle die zich geïrriteerd op de grond liet zakken. Dit kon nog wel even duren.