The funeral

ik zat voorin de lijkwagen op weg naar de begraafplaats in Chicago waar we mijn ouders zouden begraven ze waren 2 dagen geleden omgekomen bij een auto-ongeluk het was een besloten begrafenis zodat alleen ik en de man van de kerk van Chicago zouden weten dat ze dood waren we stopten ik hielp met het dragen van de kist ik had geluk dat ik meer dan een miljoen had geërfd van mijn familieleden anders had ik nu een probleem we stopten boven op de heuvel waar ik hun graf het laten maken we lieten de kist in het gat zakken en ik gooide er een roos op we lieten het graf dichtgooien en ik ging in mijn zwarte kleding naar huis ik kleedde me direct om niemand hoefde te weten waar ik was geweest ik dook met een boek mijn bed in ik had het boek gekocht toen ik 10 was het ging over een vampier die besloot de president te vermoorden en zijn plek over te nemen maar dat ging natuurlijk mis ik kon er altijd om lachen zelfs nu ik viel in een diepe slaap ik droomde over het boek ik was de hoofdrol speler
"Raymond hou je mond hier over tegen iedereen weet dat ik achter Obama aanzit dus als ik iets hoor breng ik jou en je familie een bezoekje dat ook meteen mijn laatste bezoek aan jullie word begrepen" de man tegen over me begon bleek te zien "ja-ja meneer Salom ik begrijp het voledig" ik liep weg van de bibberende man zodra ik naar buiten stapte werd ik weer wakker
ik ging recht op zitten en keek naar de wekker shit het was al 06:30 ik had nog een uur om op school te komen ik vloog naar mijn kledingkast trok er een shirt en een broek uit en poetste vlug mijn tanden ik ontbeet niet en sprong op de fiets -tja ik mocht niet auto rijden- en ik kwam net op tijd op school aan ik rende haastig de geschiedenis les in "zo mevrouw Waterman fijn dat u er ook eindelijk bent"