Maart 2018 (Onwerkelijkheid)

Wazige wereld

Mijn wereld was wazig
Ik wist niet meer
Waar ik was

De wazige wereld was wit en
bij ons lag een hulpeloos schepsel
- schreeuwend

Maar de trein reisde door
We stonden bij het spoor
De keuze is aan jou
Ga maar terug, gauw

Dit gedicht is geschreven door Koffie.

én

Dromend met open ogen

Verdwaald,
Verloren,
Slapend met open ogen.

Vergeten,
Vervreemd,
Alles wat ik weet
Is niet meer waar.

Lopend,
Terwijl ik sta,
Terwijl ik slaap
Terwijl ik nergens
Heen wil of ga.

Vergeten,
Vervreemd,
Lopend op een pad
Dat niet bestaat.

Verdwaald,
Verloren,
Dromend met open ogen.

Dit gedicht is geschreven door Elysa.

Het nieuwe thema is verloren zijn.