10. Madame Plijster

Toen we bij de ziekenzaal kwamen kwam Madame Plijster gelijk op ons af en ze zag het hele bloedspoor op de grond liggen "o mijn hemel wat is hiet gebeurd" vroeg ze een beetje paniekerig "o gewoon en glas fijn geknepen"zei ik droog "ga maar snel even liggen ik ga verband en onstsmettingsspul halen"zei Madame Plijster en ze liep weg. "Zow war ben jij droog zeg o gewoon een glas fijngeknepen"zei Ilse mij na en iedereen bogon kaai hard te lachen. Toen kwam Madame Plijster er weer aan met een Pincet een glas verband en jodium "waarvoor die pincet?"vroeg Thari "Dat is voor de scherven in haar hand eruit te halen ik zag er net nog een paar zitten"Zei Madame Plijster "o"antwoorde Thari "maar ik moet jullie vragen om naar de les te gaan 1 iemand mag blijven"zei ze "ik blijf niet ik kan neit zo goed tegen bloed"zei Thari "o kom maar met ons mee dan"zei Fred en hij sloeg zijn arm om haar schouders en Thari begon te blozen en liep mee "kom je ook Laure?"vroeg Thari "jah ik kom tot straks Marina en Ilse"zei Laure en ze liep met Thari mee die nog steeds hardstikke rood was. "ahh wat zijn e sgattig samen"zei Ilse "Inderdaad ze zijn sgatiig"zei ik en toen begon Madame Plijster zonder te waarschuwen de stukjes glas eruit te halen ik keek haar boos aan "doet het pijn kindje?"vroeg ze "jh tuurlijk doet het pijn als jij met zo'n ijzere ding in mijn wond gaat"schreeuwde ik "hier drink dit maar op"zei ze en gaf mij een drankje ik dronk het op en voelde niks meer ik was helemaal verslapt en toen vielen mijn ogen dicht.
Toen ik weer wakker werd en mijn ogen opendeed zag ik Ilse naast mijn bed zitten met haar hoofd op het bed die was duidelijk in slaap gevallen en ik lachte een beetje "waarom moet je lachen"vroeg een vreemde stem opeens ik schrok en keek naar de kant waar het vandaan kwam en ik keek recht in twee blauwachtige ogen en ik kon geen woord meer uitbrengen "je zou toch denken voor iemand die glas in zijn botten heeft gehad dat die niet zou lachen maar jij dus blijkbaar wel"zei hij vrolijk "huh wat glas in mijn botten?"vroeg ik "jah het zat er zo diep in dat Madame plijster het eruit heeft moeten snijden en nu zit je hand in het gips"zei hij met een bezorgde toon. Nu keek ik pas naar mijn hand ik voelde hem helemaal niet raar mja zal wel door die verdoving komen. "en wat doe jij eigelijk hier?"vroeg ik nieuwschierig "Naar jou kijken"zei hij "En waarom en hoe weet je dat ik hier was?"vroeg ik aan hem "ten eerste omdat je lief en mooi bent en ten tweede ik zag je de zaal uitlopen met een bloedende hand en toen zag ik je vriendinnen in de les en ik vroeg waar jij was en ze zeiden op de ziekenzaal na de les ben ik hierheen gegaan."zei hij. "ahh oke"zei ik en toen schrok Ilse ineenkeer omhoog "Marinaa neej"schreeuwde ze "Wat neej?"vroeg ik "o je bent niet verlamd"zei ze opgelucht en knuffelde me "waarom zou ik verlamd zijn?"vroeg ik haar "Nou ik had een nachtmerrie dat het glas een verkeerde zenuw had geraakt en dat je half verlamd was en dat je dat zo haatte dat je zelfmoord pleegde"zei ze met biberiige toon. "Ten eerste als ik verlamd zou zijn wat ik niet ben zou ik nooit zelfmoord plegen en ten tweede kom eens hier en geef me eens een grote knuffel je maakt je meer druk om mij dan ikzelf"zei ik en begon te lachen ze kwam naar mij toe en gaf me nog een knuffel "nou en hoelaat is het eiglijk?"vroeg ik "10 over 10"antwoorde Jason "nou gaan jullie allebij eens naar bed"zei ik vrolijk "ik laat je hier niet alleen"zei Ilse "Jawel dat doe je wel want jij hebt je slaap hard nodig en wel nu"zei ik zo streng als ik kon "okey weltrusten"zei ze verdrietig en gaf mij nog een knuffel en liep weg. "Nou en nu jij ook weg ik wil weer slapen" zei ik tegen Jason "ik ga helemaal nergens heen"zei hij met een grote grijns "en waarom dan wel niet?"vroeg ik "omdat ik bij jou blijf en ik mezelf heb ziekgemeld en nu moet ik ook op de ziekenzaal liggen"zei hij en begon nog meer te grijnzen "en wat heb je dan wel niet omdat je hier ligt?"vroeg ik "o ik deed net of ik was flauwgevallen"zei hij droog "okey dan"zei ik. Jason stond op en ging op de stoel naast mij zitten en pakte mijn goede hand vast "en wat doe je?"vroeg ik "jouw hand vasthouden"zei Jason " ja dat zie ik ook wel maar Waarom wil jij mijn hand vasthouden?"vroeg ik "ik wou weten hoe jou handen voelen"zei hij met een grote grijns op zijn gezicht "nou nu heb je ze gevoeld geef hem nou maar weer terug"zei ik en probeerde mijn hand los te trekken maar ik kreeg hem niet los en ik keek hem nep boos aan "oehhh ik ben bang"zei hij voor de gein. Ik wou hem slaan maar dat lukte niet want hij had mijn goede hand vast en met mijn andere hand wou ik het niet eens proberen.