My sister

'Gaat het?' vroeg mijn mama terwijl ze in haar achteruitkijkspiegel mijn richting uitkeek.
'Ja hoor! Ik ben gewoon zenuwachtig!' zei ik tegen mama.
'Rustig, schat, we zijn er bijna!' stelde mama mij gerust.
Toen stopte de auto.
De zenuwen gierden door mijn maag!
We stopten voor een prachtig huis!
Mijn zus stond al buiten!
Ze had mooi lang bruin haar, ze was prachtig!
En ze leek echt op mij, jah... ze was namelijk mijn tweelingzus, ze moet wel een beetje op mij lijken hé!
Ik stapte uit en Brittany keek recht in mijn ogen!
Ze had zo'n prachtige blauwe ogen, net als de mijne! Die waren ook zo diep blauw, zo blauw als de zee.
Het huis was prachtig, mijn zus was prachtig, kon mijn dag nog stuk?
Ik liet mijn bagage op de grond vallen en liep in de richtig van mijn zus, we omhelzden elkaar, ze was zo warm, en ze had zo'n mooie glimlach!
En ze had zo'n prachtig, bruin, glanzend, golvend haar!
Het was zo prachtig!
Ze is zo'n prachtig meisje!
En ze leek zo op mij!

straks gaan ze praten hoor!