No = No

Huilend liet ik me op mijn bed vallen. Waarom? Oh, waarom? Moesten we nét volgende week op familiebezoek gaan?! Net nu Justin Bieber naar onze stad kwam om op te treden. Wéken had ik gespaard voor een ticket en ik had het geld bijeen gekregen! Het enige wat ik nog moest doen was toestemming vragen aan mijn ouders. En daar ging het mis.
'We hebben oma al jaren niet meer gezien,' had mama geroepen. 'is het niet heel onbeleefd om onze afspraak nu ineens af te zeggen?!'
'Ja, dat weet ik ook wel. Maar ik hoef toch niet per sé mee?! Jullie kunnen toch alleen gaan? Ik beloof dat ik de week nadat jullie langs zijn geweest ook wel is langs ga! Als je me maar naar het concert van Justin Bieber laat gaan!' had ik teruggeschreeuwd.
'Nee, Lena, nee!' was papa tussenbeiden gekomen. 'Als wij zeggen dat je niet mag gaan, dan ga je niet! Heb je dat begrepen?!'
Na die woorden was ik naar boven gelopen met de tranen in mijn ogen. Hoe konden ouders toch zo gemeen zijn?!

Ik staarde naar mijn muur met de posters van Justin Bieber en de grote collage die mijn vriendinnen voor mijn verjaardag hadden gemaakt. Van Justin Bieber natuurlijk.