Before I leave you alone
Omdat ik vond dat ik er iets mee moest en dit er nog uit kwam na 3 dagen vast zitten op de bank. (en serieus dit wekt meer dan 198 woorden ideeën op en ik weet niet of ik er aan moet beginnen )
‘Oliver, laat me met rust!’
‘Percy, geef me één kans. Ik heb één kans nodig voordat ik je alleen laat.’
‘Prima, Oliver. Twee weken? Niet meer, niet minder.’ Percy’s blauwe ogen straalden een vurigheid uit die Oliver week in zijn knieën maakte. Oliver probeerde niet te veel te glimlachen om het feit dat Percy instemde, al was het maar voor twee weken.
‘Prima,’ stemde Oliver in, al gelukkig met elke kans die hij kreeg. Elke minuut die hij met Percy door mocht brengen leken een zegen in zijn ogen. Het was even stil, terwijl de jongens elkaar alleen maar aanstaarden. Oliver durfde te zweren dat hij de spanning kon voelen knetteren in de lucht. De zenuwen stegen vanuit zijn tenen omhoog, naar zijn vuurrode wangen.
‘Morgen samen huiswerk maken?’ stelde Oliver een stuk zelfverzekerder voor dan dat hij zich voelde.
Percy glimlachte alleen maar. Duidelijk tevreden met de wending die zijn voorstel had genomen. ‘Graag, Oliver. Ik zie je om acht uur.’ Percy draaide zich om en liep zonder om te kijken terug naar het kasteel. Niemand, behalve zij tweeën, zou ooit te weten komen dat dat het moment was dat zij hun eerste kus deelden.
Reageer (1)
Awww cuties!
6 jaar geleden