Ik sloot de deur achter me en draaide het slot om. De veel te kleine ruimte van m’n kamer stelde me gerust, Alle lucht ontsnapte in één keer uit m’n longen en met een zachte ‘plof’ liet ik me op m’n bed vallen. M’n gedachten drongen zich allen tegelijk aan me op en maakte een puinhoop van m’n hoofd. ik probeerde ze tevergeefs uit m’n hoofd te schudden, maar ik werd er enkel duizelig van. pas nu merkte ik hoe moe ik wel niet was, alles wat er vandaag was gebeurt had z’n tol geëist. M’n ogen zakte langzaam dicht en met m’n gedachten bij het vampierenmeisje uit het bos viel ik in slaap…



Zoals verwacht werd ik niet veel later al gewekt door Bloom die hevig op de deur bonkte. “Melany?! Je kan niet zomaar weglopen als ik je iets vraag! Wat is er gebeurt? Waarom doe je zo vreemd?” Een zucht ontsnapte van tussen m’n lippen. Geërgerd nam ik m’n hoofdkussen en drukte ik het over m’n oren. “Melany!!! Doe nu onmiddellijk die deur open!!!” Ik hoorde aan haar stem dat ze aan het trillen was. Met nog een laatste zucht liep ik naar de deur om haar binnen te laten, het laatste wat ik wou was dat ze midden in dit kleine huis explodeerde. Nog geen seconde nadat ik de sleutel in het slot had omgedraaid stormde ze m’n kamer binnen. “je hebt me heel wat uit te leggen!” riep ze terwijl haar vinger dreigend mijn richting uit wees. “wat dan?” ik probeerde m’n stem te laten klinken alsof ik niet wist waar ze het over had. Ze leek er even over na te denken, het leek alsof ze het zelf niet goed wist. Toen ze weer sprak was haar stem een stuk zachter. “wat is er gebeurt?”.

Reageer (4)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen