Anger -58

Pff, mijn excuses voor de lange break. Ondertussen heb ik dit verhaal afgerond, dus met een beetje geluk kan ik eindelijk het hele verhaal online zetten. Hieronder even een opfrissertje:

We zeggen niets meer tegen elkaar, als we onze zoektocht voortzetten. In dit donker is het moeilijk om anderen te kunnen vinden, als de twee jongens zich doodstil houden, zouden we zelfs op maar vijftig centimeter afstand straal langs hen heen lopen. Bovendien zouden ze maar twee goede klappen uit te delen, en ik ben al niets meer waard. Zelfs de wind kan me ongeveer van mijn sokken blazen. De paniekaanval was dan wel weer voorbij, de effecten ervan niet.
      Naeve lijkt het niet te begrijpen, dat jagen als een roedel moordlustige wolven alleen werkt als je ook daadwerkelijk in de meerderheid bent en iedereen wel zo ongeveer in topvorm. Met zijn tweeën is het bijna onbegonnen, en vooral levensgevaarlijk werk.