Part 2

Ik schrok er al lang niet meer van, dat ik elk jaar op precies hetzelfde uur wakker werd op vrijdag 13 oktober. Dat ik weer droomde over die ‘man’, maar deze keer was het anders.
Deze keer werd ik wakker aan de voet van een reuzachtig standbeeld. Had ik geslaapwandelt of was ik ontvoerd? Had het iets te maken met deze dag en de droom? Ik wist het niet. Ik wist alleen dat ik zo vlug mogelijk weg moest van het standbeeld, weg van deze plek. Het standbeeld kwam mij zo bekend voor, die ogen, dat gezicht.Toen ik het beeld van dichter bekeek wist ik van waar ik het kende. Het was die ‘man’, die man die ik elk jaar opnieuw in mijn dromen zie. Er stond nergens een naam op het standbeeld enkel een datum: 14 februari 1894 - ????.Een geboortedatum vermoedde ik.Precies 100 jaar voor dat ik geboren was.‘ Het zal wel toeval zijn’ , dacht ik. ‘Maar waarom is zijn sterftedatum onbekend? ’Toen ik terug naar huis wou gaan, bedacht ik mij dat ik helemaal geen idee had waar ik was.
Deze plaats kwam mij helemaal niet bekend voor. Ik werd omringd door gigantische bomen, in de verte hoorde ik het water van een rivier. En toen... stopte het. Het werd er akkelig kil en donker. Alsof de duistere wolken op mij neerdaalden, alsof de bomen dichter kwamen. Tot er een groen licht verscheen. Ik wou kijken vanwaar het licht kwam toen ik op mijn schouder een ijskoude, harde hand voelde. Ik keek recht in het groene licht, in de ogen van het standbeeld.