112 - The end is near

Door een luide knal werd ik wakker. Ik zat direct rechtop in bed. Een tweede knal volgde. Een paar minuten daarna vloog mijn deur open. Narcissa Malfoy stond in mijn kamer. Ik zag dat ze stond te trillen op haar benen. 'Potter is gezien in Hogsmeade en Hogwarts,' zei ze, zonder mij aan te kijken, 'we vertrekken over een halfuur. De Dark Lord wilt dat je klaar staat.' Daarna verliet ze mijn kamer. Ik stond op. Mijn handen trilden. Dit zou het einde worden. 'Alle troepen,' zei ik zacht. Ik trok mijn lange, zwarte gewaad aan. Mijn haar stak ik op zodat het niet in de weg zou zitten. Na nog geen 10 minuten liep ik naar beneden. Ik zag Voldemort en Bellatrix met elkaar praten. Voor een paar seconden twijfelde ik maar toen liep ik op hen af. Voldemort keek op en boorde zijn blik in mijn ogen. 'My Lord,' zei ik en ik boog mijn hoofd. 'Vandaag krijg je de kans om te laten zien waar je loyaliteiten liggen.' Ik keek voorzichtig op. 'Één fout en je zal er eeuwig spijt van hebben.' Daarna wendde hij zich weer tot Bellatrix. 'My Lord,' begon Bellatrix, 'laat mij de jongen doden. Ik-' 'Nee!', siste Voldemort en hij klonk kwaad, 'ik moet hem doden. Hoe vaak moet ik dit nog zeggen?'

Al snel stonden we op een grote berg. In de verte zag ik Hogwarts. Ze waren bezig met het maken van een beschermend schild over de school. Voldemort dwong zichzelf door de menigte die gewillig voor hem aan de kant ging. Ik volgde hem op de voet. De hele berg was gevuld met Death Eaters, Snatchers en andere volgelingen van The Dark Lord. De meest duistere wezens zouden bij de strijd betrokken zijn, wist ik. Trollen, Acromantulas, Dementors en andere wezens. Bellatrix stond vooraan en ze stond uitgebreid te huppelen. Voldemort keek minachtend naar de school. 'Ze leren het ook nooit,' spatte hij, 'zo'n zonde.' Een Death Eater stapte naar voren. Ik herkende hem niet. 'My Lord, moeten we niet wachten-' Voldemort keek hem aan. Voldemort had Hogwarts een uur de tijd gegeven om Harry Potter over te leveren. Het zag er niet naar uit dat ze dat zouden doen. Dus Voldemort wilde beginnen met de aanval. Bij het zien van Voldemort zijn blik zette de Death Eater een stap naar achter en boog zijn hoofd. 'My Lord,' mompelde hij. Voldemort wendde zijn blik weer af naar de school.

Voor een paar seconden was hij stil. 'Begin,' zei hij. De Death Eaters om mij heen hieven hun stok op. De spells vlogen door de lucht. Na een paar tellen hief ook ik mijn stok op. Een blauw licht kwam uit mijn stok. Mijn spell vloog door de lucht, samen met de anderen. Het was prachtig. Alsof het vuurwerk was. Of vallende sterren. Ik hield mijn adem in. Totdat de spells het schild van Hogwarts raakten. Luide knallen vulden de lucht. Alsof ze explodeerden. Maar meer dan dat gebeurde er niet. Het schild hield stand. Ik zag dat Voldemort geconcentreerd naar Hogwarts aan het staren was. De laatste strijd was begonnen.