1.15

Sascha Ralina Johnson

Aangekleed in een eenvoudige zwarte jurk, met korte mouwen, controleer ik of ik alles heb ingepakt en met een kaartje eraan met mijn gegevens erop. Als ik dat zeker weet, trek ik mijn leren jack aan. Uit de bos rozen pak ik een gele en rode roos. Welke ik beide op het kussen leg. Sorry, maar ik kan hier zo niet mee door gaan. Nu weet ik wel dat mijn gevoelens niet zomaar veranderd zijn. Geen idee wanneer het veranderd is maar wat ik voor hem voel, zit dieper dan ik zelf verwachtte. Voorzichtig geef ik hem nog een kus. Er is niet eens wat gebeurd. Hij wilde gewoon niet alleen in bed liggen. Jij voelt niet hetzelfde voor mij. Wachten tot het wel gebeurd, heeft geen zin. Het kan heel goed zijn dat hij alleen vriendschap voelt voor mij. Nog een laatste keer kijk ik door de kamer. Bij het raam vang ik een glimp van de opkomende zon, die de lucht verkleurt van de zonsopgang. Ik weet dat het vroeg is, maar mijn vlucht gaat ook vroeg. Het liefst vlieg ik of in de vroege ochtend of laat in de avond. Dat voorkomt heel wat drukte op het vliegveld. Met mijn koffer, weekendtas, carryall en schoudertas verlaat ik dan de suite. Wanneer ik beneden kom in de lobby, geef ik mijn sleutelkaart terug aan de receptioniste.
'Ik heb nog een bestelling voor roomservice. Koffie, jus 'd organge en wat fruit. Hebben jullie Vegemite?' wil ik weten voor ik verder ga.
De vrouw knikt. 'Dat hebben we,' bevestigt ze.
'Dan graag drie toasts met Vegemite erbij. Breng maar om negen uur naar boven.' Kort kijk ik naar buiten. Waar een taxi staat. Mooie timing. Pas als de receptioniste beloofd om de roomservice om negen uur boven te laten bezorgen, loop ik naar buiten en komt de taxi chauffeur mij tegemoet. 'Naar het vliegveld,' zeg ik terwijl hij mijn twee tassen in de kofferbak zet. De twee handtassen hou ik zelf bij me. Daar zitten de belangrijkste dingen in.

Eenmaal bij het vliegveld check ik in en geef ik mijn twee tassen af voor het vliegtuig. Daarna begeef ik mij naar de Admiral Club lounge en kijk ik op mijn ticket. A2 staat erop en dat het first class is. Bij het raam. A is vaak de eerste rij en altijd bij het raam. Voorlopig moet ik eerst wachten voor we aan boord kunnen. De lounge is bijna leeg op een paar mensen na en ga ik naar de buffet bar. Eerst wat eten. Boarding is straks pas over een half uur. Met mijn ontbijt, wat ik dus niet in het hotel gedaan heb, ga ik bij het raam zitten en kan ik genieten van de zonsopgang.
Keurig op tijd ben ik bij de gate en heb ik nog gekeken of dat veranderd is. Wat niet het geval is. Nog steeds C6. Buiten wordt het steeds lichter. Gezien dat ik straks mijn telefoon uit moet zetten, kijk ik nu op mijn telefoon. Niks. Geen meldingen. Ashton is dus nog niet wakker. Anders zou ik een berichtje krijgen. Oké, nu uit. De vlucht is meer als drie uur dus als we in de lucht zijn, kan mijn mobiel weer aan. Bij de gate zie ik meer mensen. Vlug kijk ik op mijn horloge. Pas bij half zeven. Dat betekend dat het bij half vijf is in Los Angeles. Te vroeg om Maleah te bellen. Met een rekensom weet ik dat ik rond half twaalf in Los Angeles ben volgens Houston tijd. Ja, dan is er nog een twee uur verschil dus half tien. Ik wacht wel tot elf uur, ze is dan uit bed. Dan komt het seintje dat we aan boord kunnen. Iemand schiet net voor me in de rij.
'U zit in groep negen, mevrouw,' geeft de man aan en stuurt hij haar zo vriendelijk mogelijk weg.
Dat ik achter haar staat, zorgt dat ze mij bijna boos aankijkt als ik wel door mag lopen. Mijn outfit ziet er casual uit maar mijn zwarte jurk is van Velvet en mijn leren jack van Boda Skins. Gewoon merkkleding. In het vliegtuig zelf kan ik links naar mijn stoel en zet ik mijn schoudertas veilig in een kastje. Mijn carryall doe ik in het kastje boven mijn stoel. Vervolgens installeer ik me beter. Nu is het wachten tot iedereen aan boord is en dat we kunnen vertrekken. Al is het nog geen vijf minuten later of er komt iemand naar mij toe met een dienblad waar wat drankjes op staan. Ik grinnik als ik ook champagne zie staan. 'Beetje vroeg voor alcohol.' Ik pak het glas met jus 'd orange.
De vrouw knipoogt alsof ze het met me eens is en loopt dan terug.

Ergens voelt het goed om weer thuis te zijn. Bij de uitgang aangekomen, zie ik Maleah staan bij mijn diepblauwe Lexus. Ook fijn dat ik weer zelf kan rijden.
Met een glimlach, gooit Maleah wat naar mij toe. 'Fijn dat je weer thuis bent.' Ze komt dan in beweging en legt mijn tassen, afgezien van mijn schoudertas, in de kofferbak.
'Het is fijn om thuis te zijn.' Ik stap in mijn auto en start de motor.
Even vlug stapt Maleah in. 'Wil je in Los Angeles blijven of liever naar Malibu?'
Daar denk ik over na terwijl ik de snelweg op rij. 'Eerst naar Malibu.' Even bijkomen voor een paar dagen en dan naar Los Angeles. 'Meredith is verloofd dus over een paar dagen ga ik naar de stad. Ik denk dat ze alle hulp wel goed kan gebruiken.'
Maleah knikt kort. 'Geen probleem. Ik zal straks eerst de was gaan doen. Dan ligt het vanavond weer schoon in de kast. En de boodschappen heb ik gisteren gedaan voor beide huizen,' gaat ze door.
'Dank je.' Hoewel ik haar daarvoor betaal. Voor een moment wil ik vragen of ik niet twee auto's heb staan in Laurel View Drive. Dat zie ik straks wel in mijn garage. Verder is het stil tijdens de rit en na een tijdje rij ik de garage in van mijn huis in Malibu. Voor ik nog parkeer, weet ik dat mijn Subaru Legacy en Kawasaki Ninja weg is. Dus ik heb een auto en motor staan. Veel ruimte heb ik daar dan niet meer in de garage. Maakt niet uit. Voorlopig ben ik even thuis. Morgen bel ik Meredith wel.