1.14

Sascha Ralina Johnson

Gezien dat mijn vlucht morgenochtend vroeg is, heb ik mijn tassen klaar staan. Een simpele outfit hangt eveneens klaar. Alleen het laatste inpakken morgen en ik kan weg. Ik blaas wat haren uit mijn gezicht. Hoewel ik me moe voel, kan ik toch niet slapen. God, ik heb heel de nacht geen oog dicht gedaan door wat Luke gister gezegd heeft. Wat moet ik nou met Ash doen? Ziet hij het echt niet? Ik schrik bijna als er op de deur word geklopt.
'Verrassing,' grijnst Peyton en komt ze naar binnen. 'Ik kwam Calum tegen en daarna Ash. Zodoende dat ik wist dat jij ook in de buurt was.' Ze omhelst mij. 'Goed om je weer te zien. Je ziet er goed uit.'
Ik kijk omlaag naar mijzelf. Gewoon een simpele zwarte skinny broek met een zijden blouse. 'Dit?' Even schud ik mijn hoofd. 'Dit is een van de laatste schone shirts die ik nog heb.'
Ze wuift het lachend weg. 'Je hebt altijd meer smaak gehad dan mij als het gaat om kleding.' Om te gebaren naar haar eigen outfit. Wat een short is met een T-shirt, een pet op en sneakers. Haar skateboard zet ze weg met haar kleine rugtas. 'Hoe gaat het met je? Nog last van Arzaylea?'
'Ehm, kan beter en nee,' geef ik antwoord terwijl ik ga zitten. 'Sinds Luke voor het eerst op date ging met Chloe, heb ik Arzaylea uit mijn lijsten gegooid. Ik volg haar niet meer op Twitter, Instagram en Facebook.'
Peyton grinnikt. 'Ja, ik heb haar ook binnen een week ontvolgd toen Luke met Chloe uitging. Hun zijn veel liever samen en gelukkiger met elkaar.' Ze loopt naar de minibar.
'Je bedoelt dat Chloe het niet voor de drama en aandacht doet. Zij wilt Luke zoals hij is,' zucht ik.
Met een twee glazen wijn, geeft Peyton mij een glas en gaat ze zitten. 'Ik zie Arzaylea soms nog en ze is niet veranderd. Nog steeds dat ze het doet voor de aandacht en drama. Als er een prijs zou zijn voor een 'drama queen' zou zij die winnen.'
Ik neem glimlachend een slokje van mijn wijn. Om dan pas te kijken hoe laat het is. 'Serieus, Peyton, het nog net geen lunchtijd en dan al aan de wijn?'
'Ah, leef een beetje,' reageert ze. 'Ergens in de wereld is het vijf uur.' Ze is nog niet uitgepraat of er wordt op de deur geklopt. Peyton staat zelf op.
'Je hebt toch niet Arz hierheen geleidt of wel?' wil ik weten.
Waarop ze haar hoofd schudt. 'Nee, doe me een lol.' Ze doet open en glimlacht kort. 'Ik moet niks van die trut hebben. Ik volg haar totaal niet meer op social media, ben gestopt met Kitten Agency en laatst probeerde ze mijn vrienden tegen me op te zetten door leugens te verspreiden.'
Ik zie dat Calum en Ashton binnen komen. 'Wat voor leugens?'
'Waarom heb ik het idee dat het over Arzaylea gaat?' rolt Ashton met zijn ogen.
Calum knikt echter. 'Wil ik het wel weten?'
'Ze vertelde dat ik zou stoppen met skaten, skateboarden en surfen om mij op mijn modellenwerk te storten.' Peyton drinkt met een slok haar glas leeg. 'Ik zou nooit modellenwerk willen doen. Het enige dat ik was, is dat ik een investeerder was om Kitten Agencies van de grond te krijgen. Skaten, skateboarden en surfen is iets dat bij mij hoort.'
Wetend dat de mannen ook niet weg gaan, loop ik zelf naar de minibar. Waar ik de fles wijn uit pak en ga ik weer zitten. 'Het moet alleen geen gewoonte worden,' zeg ik naar Peyton en schenk ik onze glazen bij.
'Cal, hier.' Ashton heeft twee glazen gepakt en komt erbij zitten. 'Volgens Calum kwam je het hotel in rollen op je skateboard.'
We schieten allebei in de lach want dat is zeker iets voor Peyton. 'Doet ze wel vaker,' weet ik van haar en schenk ik de glazen van de mannen in. Waar ze geen bezwaar tegen hebben.
'Mhmm, de receptioniste zag eruit alsof ze mij eruit wilde gooien maar haar baas herkende mij wel,' vervolgt Peyton. 'Maar als het bijna lunchtijd is, wil je naar beneden gaan?' Ze kijkt mij aan.
Langzaam schud ik mijn hoofd. 'Niet echt.' Het idee alleen al. Beneden kan iedereen bij de ramen komen en staan er vanavond weer overal foto's van mij en Ash op internet. No way. Ik maak aanstalten om op te staan, als Ashton de telefoon aan mij geeft. Bijna alsof hij ook geen zin heeft om naar beneden te gaan. 'Ook geen zin om naar beneden te gaan?'
'Nope.' Calum blaast lucht uit.
'Geen zin in camera's. Zolang het kan wil ik die vandaag ontwijken. Vanmiddag pas weer als we naar de venue gaan.' Ashton haalt zijn schouders op.
Ik weet genoeg en druk ik op de negen op de telefoon. Bij de receptie kan ik dan, de lunch bestellen. 'Luxe afbakbroodjes, beleg, boter, fruit... Voor vier personen,' reageer ik als ze mij kort onderbreekt. 'Samen met een pinot noir, hebben jullie Giant Steps?' vraag ik en zie ik Ashtons ogen oplichten.

'Ik zou moeten stoppen, echt waar.' Ashton lacht en kijkt naar de fles wijn. 'Anders kan ik niet eens drummen vanavond.'
Calum heeft anders maar twee glazen op en ziet er nog redelijk nuchter uit. 'Ik kan zelfs spelen met wat wijn achter mijn kiezen,' lacht hij zijn vriend uit.
Nu lach ik zelf als Ashton zijn hoofd laat hangen. 'Hij niet, het zou wat zijn dat hij tijdens Jet Black Heart opeens Amnesia begint te spelen.'
'Begin jij nu ook al?' Ashton lijkt beledigt te zijn. 'En dan nog wel Giant Steps, dat is anders wel een favoriet en komt van Australië.' Hij zet zijn derde glas snel neer.
Peyton pakt zijn glas dan. 'Wij gaan nergens heen vanavond.' Met een grijns slaat ze het glas genietend achterover.
'Hoe laat ga je erheen?' vraag ik en stop ik een druif in mijn mond.
'Rond vier uur, daarom horen we nog niks van Zop,' reageert Michael, die erbij is gekomen. Samen met Luke.
De fles is daarom ook bijna leeg. Toch merk ik dat ze nu niks meer drinken. Waarschijnlijk om te zorgen dat de alcohol uitgewerkt is voor ze het podium op moeten. 'Wat gaan wij anders straks doen? De bar beneden onveilig maken?'
'Hmm, klinkt goed maar ik moet nog een keer naar huis.' Peyton kijkt naar haar glas. 'Op deze manier moet ik wachten voordat ik weer nuchter genoeg ben.'
Ik schud mijn hoofd. 'Dan blijf je toch voor een nachtje. Of heb je morgen iets belangrijks?'
'Eigenlijk niet, nee. Ik kan zelf ook een suite boeken.' Haar blik gaat naar haar rugtas. 'Daar ben ik wel altijd op voorbereid.'
Nu kijk ik haar beledigend aan. 'Hallo! Twee slaapkamers bij deze suite. Maak er gebruik van,' gebaar ik naar de slaapkamer aan de linkerkant. Geklop op de deur zorgt ervoor dat we omkijken. 'Volgens mij is dat voor jullie want ik verwacht niemand.'
Het blijkt inderdaad David te zijn en vertrekken de mannen.
'Oké, wat is er aan de hand? Er hangt duidelijk een soort spanning tussen jou en Ashton,' wilt Peyton weten als de deur eenmaal dicht is.
Ik had kunnen weten dat ze daar iets over zou zeggen. 'Wat valt er te zeggen?' In een slok, drink ik mijn glas leeg. 'Ik ga morgen naar huis. Mijn vlucht gaat om half acht en om half zeven aan boord.'
Peyton knikt. 'Ik weet hoe het werkt maar waarom zo vroeg? Vlieg je niet met Ash mee?' Ze gaat zitten en trekt een been op, waar ze haar arm op haar knie legt.
'Liever niet...'
'Zeg het hardop, Sas,' onderbreekt ze mij.
Eerder uitdagen, naar mijn idee. 'Je bent niet de enige die het ziet. En ik kan het wel zeggen maar het heeft geen zin. Hij voelt niet hetzelfde en ik kan het niet mijzelf aan doen.'
'Dus je weet het wel? Je kan het een naam geven?'
Ik knik langzaam.
'Zeg het dan,' daagt ze me uit. 'Het werkt bijna bevrijdend om het hardop te zeggen.'
Op dit moment had ik nog een glas wijn willen hebben maar de fles is leeg. 'Ik weet het voor mijzelf, ik kan het zeggen en dat is genoeg. Toch weet ik honderd procent zeker dat hij niet hetzelfde voor mij voelt.'
'Hoe kun je dat weten als je het hem niet verteld,' zucht ze nu.
'Hij heeft zelf meerdere malen gezegd dat hij mij ziet als een goede vriendin en niet meer. Gisterochtend nog dat Luke tegen Ash zei dat hij ook vadermateriaal is. Hetgeen dat Ash zei is dat hij dan een vrouw moet vinden die kinderen met hem wilt. Samen met ''waar vind ik haar''. Dat doet zeer.' Genoeg dat ik in mijn hart voel bijna. Zal ik iemand vinden waar ik van kan houden, zoals ik van Ashton hou? Ik zou er bijna aan twijfelen. Nee, eerst tijd voor mijzelf en uitzoeken wat ik wil met mijn leven.
De blik in haar ogen veranderd en omhelst ze mij. 'Ik hoop dat hij het snel inziet. Hij moet wel erg dom zijn om jou te laten lopen, gezien jij een van de weinige bent die hem kent voor wie hij echt is.' Ze knuffelt me zelfs. 'Het komt goed, Sas, echt waar. Jammer genoeg heeft hij meer tijd nodig om er achter te komen.'
Zou het echt? Zelfs toen hij met Briana was, was het moeilijk om te zien. 'Wat als dat niet gebeurd?'
'Dat gebeurd wel,' verzekerd ze mij. 'Blijf hopen,' mompelt ze met een kus tegen mijn tempel. Meer om mij gerust te stellen. 'Jullie horen samen.' Ze laat me dan los. 'Kom op, fris je op. We gaan naar de bar beneden. Misschien kan ik je wel dronken krijgen. Eigenlijk heb ik een voorstel voor je.'
Verbaasd kijk ik haar aan. 'Wat voor voorstel?'
'Wil je een aandeelhouder worden bij Ellsworth Global Group? Ik heb niks met het zakenleven en alles wat daarbij hoort. Evenmin dat ik de volle drieënvijftig procent wil houden...'
'Peyton?' reageer ik verbluft. 'Over hoeveel procent heb je het dan? Ben ik dan een stille aandeelhouder?'
Ze schudt haar hoofd. 'Nee, geen stille aandeelhouder. Je zou Harry ondersteunen want zijn assistent is weg gegaan en hij runt het nu alleen. Net als dat je drieëntwintig procent van mij krijg. Zelf hou ik dan dertig procent en dat is meer dan genoeg.' Ze zucht even. 'Neem de tijd om er over na te denken en dan hoor ik het nog wel.'