1.13

Sascha Ralina Johnson

De rest van de dag waren de jongens druk met wat interviews, eten tussendoor en ben ik mee gegaan. Al heeft Luke me iets laten zien en dat laat me niet los. Hetgeen heb ik nu zelf op mijn telefoon. Voor de duizendste keer kijk ik naar de foto. Een foto waarbij het lijkt alsof ik echt samen ben met Ashton. Een koppel samen. Iets wat ik zelf dolgraag wil. Het echte en hele plaatje. Al zal het nooit met Ashton zijn want ik kan hem nooit helemaal voor mijzelf houden. De muziek is een deel van hem. Daarbij is het lastig dat hij ook veel van huis is. Niet te vergeten de vrouwen die zijn fans zijn, waardoor het mogelijk is dat hij vreemd gaat. Ik kan iemand veel vergeven maar niet op vreemdgaan.
'Hey.'
Ik schrik er haast van en stop ik mijn telefoon snel weg. Totdat ik Luke zie en komt hij naast me zitten.
'Alles goed?' wilt hij weten.
Schouderophalend staar ik voor me uit. 'Kan beter,' zucht ik diep. Misschien moet ik wel snel een vlucht boeken om terug te gaan naar huis. Daardoor speel ik met de telefoon in mijn hand. Waar ik snel mee stop en doe ik het in mijn broekzak. 'Het kan zijn dat ik binnen een paar dagen terug ga naar huis.'
Luke schudt zijn hoofd. 'Ik geloof niet dat hij het zelf ziet.'
'Wat bedoel je?' Ik kijk hem kort aan voordat mijn blik afdwaalt en kan ik zien dat Ashton aan het trainen is in de hoek. Push ups, sit ups en dergelijke.
'Ash,' zucht hij en volgt hij mijn blik. 'Hij heeft gevoelens voor je en het is niet zomaar vriendschap als ik jullie samen zie. Daarom heeft hij nog niet een echte serieuze relatie gehad. Ik weet dat hij zelfs met jou ging terwijl hij met Briana was,' vervolgt hij zacht.
Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar Luke. Als dat zo is, waarom geeft hij het dan niet... toe. De muziek. 'Sorry.' Met mijn telefoon loop ik naar mijn schoudertas om een paar oortjes eruit te halen. Hij heeft grotendeels er zelf aan meegewerkt en merendeels aan geschreven. Ik ga zelfs naar ergens in de ruimte zitten, waar het podium staat, om echt te luisteren. Wat dat betreft heb ik echt wel mazzel want ik heb thuis een vinyl record liggen en zelfs digitaal het volledige album. Dat is inclusief de speciale bonus nummers, die straks alleen bij Target te verkrijgen zijn. Gezien dat ik al wat nummers gehoord heb bij een show, ga ik naar de wat onbekende nummers. Wat nu eerst If Walls Could Talk is. Om echt te luisteren, zet ik het nummer op repeat. Als ik het nummer voor de zesde keer gehoord heb, ga ik naar het volgende nummer. Wanneer ik er over nadenk, heb ik hem horen praten over een paar nummers. Why won't you love me en Ghost of you. Oh, en zelfs Meet you there want daar heb ik iets over gehoord toen het nog een demo was. Ik weet dat er nog één is, een die hij geschreven en gezongen heeft. Zal het net zijn dat ik er niet op kan komen. Het volgende moment, voel ik een hand op mijn schouder en schrik ik er van. God, mijn hartslag gaat als een gek tekeer.
'Sorry, ik wilde je niet laten schrikken,' biedt Calum zijn verontschuldigingen aan. 'Ash zoekt je.'
Ik leg een hand op mijn hart, hopend dat mijn hartslag weer normaal word. 'Ik laat het je weten als ik haar zelf gevonden heb.' In dat zelfde moment zet ik mijn muziek af.
Hij lacht wat. 'Ik zag hem laatst in de kantine.'
'Is goed,' knik ik en blijf ik toch zitten op mijn plek. Wil ik gevonden worden? Wat er ook gebeurd tussen ons, we blijven niks anders dan goede vrienden. Laatst heeft hij zelf gezegd dat ik zijn beste vriendin ben. Dan ben ik weer alleen en twijfel ik even. Kijkend naar de telefoon in mijn hand, weet ik wat ik wil doen. Met Meet You There in mijn hoofd, boek ik een vroege vlucht naar Los Angeles. Tijd om naar huis te gaan. Of hij voelt ook wat voor mij dat hij naar mij komt, of niet maar dan moet ik hem echt loslaten en verder gaan met mijn eigen leven. De eerste vlucht naar Los Angeles blijkt pas overmorgen te gaan omdat de andere vluchten al vol zitten. Dat betekend dat ik dus morgen nog heb hier en dan hebben ze pas een show. Wanneer gaat hun vlucht? Of is morgen of overmorgen de jet beschikbaar? Langzaam ga ik terug en kom ik David tegen. 'David, even een moment?'
'Tuurlijk,' reageert hij. Uiteraard met een stressvolle blik in zijn ogen.
'Wanneer gaan jullie terug naar Los Angeles?' wil ik weten.
Waar hij over moet nadenken. 'Ik hoop dat de jet beschikbaar is over twee dagen. Anders moeten we een normale vlucht boeken.'
'Dank je.' Er is dus kans dat ik rustig naar huis kan gaan.

Hopelijk kan ik alles even van mij afzetten en begeef ik mij naar het zwembad van het hotel. Pas als ik daar aankom, kan ik Candice zien met Michael. Verder is er niemand. Ten minste, lang duurt het niet of mijn telefoon gaat over. Chloe, staat er in het scherm. 'Hey Chloe, hoe gaat het met jou en Max?'
'Goed, en met Max ook. Hij laat me langer slapen,' geeuwt Chloe.
Waar ik om grinnik, hoewel ik tegelijk hetzelfde zou willen. Een baby. Ze is al meer als een jaar met Luke en het duurde niet lang of ze was zwanger. Nu is baby Max een paar maanden oud. 'Dus je krijgt je nachtrust langzaam terug?'
'Langzaam, hij maakt me wel drie keer wakker per nacht,' is haar reactie. 'Hoe gaat alles daar?'
Ik weet dat ze Luke mist en hij haar. 'Prima, hij heeft weliswaar afleiding maar soms niet genoeg,' glimlach ik en kan ik iets op de achtergrond horen.
'Hij lacht al.' Aan haar stem te horen, is ze absoluut gelukkig met Luke en hun baby. 'Al kon ik niet gelijk bij mijn telefoon dus bij de tweede keer kon ik het opnemen en naar Luke sturen.
Daar knik ik om. 'Ik heb de video gezien en hij was absoluut blij. Met een beetje teleurstelling of verdriet, volgens mij had hij er graag zelf bij willen zijn.'
'Ik weet het, maar hier thuis krijg ik mijn eigen ritme terug, hulp van familie en vrienden. Niet te vergeten dat ik weer kan werken. Dat heb ik zelf nodig, Sas,' gaat Chloe door. 'Daar kom je zelf nog wel achter. Je wilt ook zelf je leven kunnen leiden en alles.'
Ja, dat is ook waar. 'Dat is waar. Ik kom over een paar dagen terug.'
'Echt waar? Luke zei al dat hij waarschijnlijk over drie dagen terug komt.' Haar stem klinkt hoopvol.
'Ik kom eerder terug dan de mannen. Hun hebben morgen een show.' Ik zwaai half naar Michael en Candice, als ze mij opmerken. Ergens begin ik te denken of ik niet toch nog een keer wil proberen om mijn familie terug in mijn leven te laten. Ooit hoop ik te kunnen trouwen, kinderen krijgen en ze willen dan vast een rol spelen. 'Wel dat ik een vroege vlucht heb. Geniet lekker van je rust momenteel voordat Max je aandacht wilt hebben. Ik ga zwemmen.'
'Oké, zeker fijn om je te horen en binnenkort afspreken. Ik wil wel weer eens een meidenmiddagje,' zucht ze. Weliswaar dat ze dat graag wilt maar tegelijk vindt ze het heerlijk met haar zoontje. Helemaal als Luke ook thuis is.
Dat laat me lachen. 'We spreken zeker af als ik thuis ben. Spreek je later, Chloe.' Ik kan dan ophangen en leg ik mijn badjas, handdoek en telefoon op de ligstoel en tafeltje. Vervolgens duik ik in het water. In een manier om af te koelen en mijn hoofd leeg te maken.

'Ik begin haast te denken dat je me vandaag ontwijkt,' begint Ashton als hij bij mij aan tafel komt zitten in het restaurant van het hotel.
Ik schud mijn hoofd. 'Ik ontwijk iedereen vandaag dus niet alleen jou.' Kom op, ik heb genoeg aan mijn hoofd. Zoals wat te doen met mijn familie, ik ben zeker drie jaar weg. Wat ik zelf wil doen met mijn leven. Eventueel werken maar wat?
'Wat is er?' vraagt hij dan bezorgd.
Ik neem een hap van mijn eten. 'Geen idee, mag ik er eerst zelf achter komen?' Wel merk ik dat iedereen ons alleen laat. Behalve wat paparazzi, die toch hun foto's proberen te maken bij het raam. Wat vervelend maar ik kan er niks aan veranderen. Het hoort bij de mannen.
Nu schudt Ashton zijn hoofd. 'Waar zit je dan mee?' Hij schuift zelfs op en komt naast me zitten.
'Ik heb Chloe gesproken vanmiddag,' zeg ik zacht.
'Het gaat goed met haar en Max,' knikt hij. 'Luke heeft haar nog gesproken voor de soundcheck. Hij kan niet wachten om naar huis te gaan.'
Dan komt Luke erbij met een zucht. 'Ik snap waarom ze liever thuis is, maar intussen mis ik wel wat eerste keren met Max.'
'Waarom vraag je niet of ze voor een paar weken mee komen?' stelt Ashton voor. 'Of misschien voor een deel van de tour?'
Luke schudt zijn hoofd. 'Chloe heeft haar eigen werk nog.' Hij neemt een slok van zijn biertje. 'Al wil ik dat heel graag, gaat dat niet zomaar. Chloe heeft niet alleen haar eigen werk maar ze heeft met Max een ritme samen. Geen idee wat het met Max zou doen als ze mee gaan op tour, anders hadden ze al mee kunnen gaan.'
'Chloe geeft Max altijd een bad voordat hij naar bed gaat. 's Ochtends als ze Presley en Skye uit laat, heeft ze Max ook bij haar. Het ritme dat ze heeft daar is Max enorm bij gebaat want hij went aan bepaalde tijden,' vertel ik zelf. Niet dat het nieuws is voor Luke, maar ik heb ook contact met Chloe want ze is en blijft een vriendin van mij. Toch weer dat ik een steek van jaloezie voel. Het was dan niet de bedoeling zo snel maar toch is Max meer dan welkom bij Chloe en Luke. Zelfs ondanks alle beledigingen op internet zijn ze meer dan blij en gelukkig samen met hun zoontje. Snel sta ik op en zet ik mijn dienblad weg. Wanneer ik een flesje water pak, aarzel ik. Waarom doet het mij zo veel?
'Jij bent anders ook vader materiaal,' klinkt Luke's stem achter mij.
Waarop Ashton lacht. 'Dan wil ik toch wel eerst een vrouw vinden die met mij kinderen wilt. Waar vind ik haar?'
Ik verstijf haast op mijn plaats. Dank je wel, Luke. Het word inderdaad tijd om weg te gaan. Terug naar huis. Zonder iets te zeggen, loop ik weg maar bij de lift word ik ingehaald.
'Ik probeer juist te helpen. Wie weet dat hij dan inziet dat jij het bent,' zegt Luke en houdt hij zijn stem zacht.
Eerst trek ik mijn pols los, die hij vast had gepakt om mij tegen te houden. 'Hou jij je liever bezig met je gezin. Je maakt het alleen erger.' Zonder nog iets te zeggen, stap ik in de lift en kijk ik hem recht aan terwijl de liftdeuren dicht gaan.