1.4

Sascha Ralina Johnson

Ik ben terug in het hotel en stuur ik een bericht naar hem dat ik zijn koffer bij me heb. Alles is weer gewassen. Doordat ik in het hotel zelf verblijf, maakt het dat wel wat makkelijker om bij hem te komen. De meiden weten ook dat ik hier verblijf maar één woord van Ashton dat hij geen zin heeft in gezelschap en we komen niet. Toch blijven we wel in de buurt. Languit lig ik op bed met de tv aan en heb ik net nog een foto op Instagram gezet onder een paar hashtags, als er op de deur geklopt wordt. Ik krijg mijzelf overeind en open de deur.
'Nu wil ik wel mijn koffer terug.' Ashton komt mijn kamer in.
Wist ik. Hij wilde eerder mijn hotelkamer weten in een berichtje. 'Hier bij de deur. Deel je je kamer of niet?'
Verbazend genoeg schudt hij zijn hoofd. 'Niet meer, we hebben elk onze eigen kamer. Beveiliging is wel dichtbij.' Hij trekt de hendel omhoog van de koffer. 'Nog bedankt hiervoor. Dat scheelt echt.'
Dan komt Candice op in mijn hoofd. 'Welke kamer heeft Michael?'
'Heeft dit iets te maken met de vrouw die bij jullie gespot is,' vraagt hij.
Ik knik. 'Ja, Candice hoort bij Michael maar de meiden willen haar weg hebben of zo. Ik hoop er morgen een paar te spreken.'
Gelijk trekt hij mij overeind van het bed. 'Kom mee dan.'
Snel pak ik de sleutel van mijn kamer en ga achter hem aan. Om te zien dat hij eerst zijn koffer in zijn eigen kamer zet. Daarna klopt hij op een andere deur. 'Hier ligt Michael. Calum daarnaast en Luke naast mij,' wijst hij kort.
Dan gaat de deur open en lijkt het alsof Michael net wakker wordt. 'Sascha? Wat is er?' De slaperigheid verdwijnt wat en is hij wat achterdochtig.
Tja, meestal ga ik met Ashton om en dat is geen geheim. 'Het gaat over Candice. Heb je tijd?'
Michael knikt en kan ik naar binnen.
Ashton komt ook binnen en slaat zijn armen over elkaar. Alsof hij geen kwaad woord over mij wilt horen.
'Wat is er met Candice? Ze is een leuke, lieve meid.' Hij begrijpt het niet.
'Ze kwam naar mij toe omdat ze niet in je groep geaccepteerd wordt. Avery, Amelie, Diana en Peyton willen haar er niet bij hebben of zo, dat vertelde ze mij,' leg ik uit aan hem. 'Ik wil haar best half onder mijn hoede nemen maar ze hoort eigenlijk niet bij ons,' ga ik verder. 'Ik heb ook gezegd dat als jij er bent, mijn aandacht naar jou gaat,' knik ik naar Ashton.
Waar hij blij mee is door de flauwe glimlach. 'Toch is dat niet de bedoeling. Ik snap dat jullie meestal wel met elkaar op kunnen schieten, maar niet als wij er zijn. Mag hopen dat ze het niet doen met Candice als jij er zelf bent.' Ashton kijkt naar zijn vriend.
'Weet Candice dat je hier bent?' vraagt Michael.
Nu schud ik mijn hoofd. 'Nee, hier weet ze niks van. Maar ik denk dat ze het zelf niet eens durft te vertellen. Ze is best onzeker...'
'Dat hebben we allemaal wel,' onderbreekt Ashton mij.
'Zij meer als ons,' reageer ik snel. 'Ik kan kijken hoe ze reageert morgen als ik haar vertel dat ik met jou gepraat heb. Ga naar de club, jullie allebei en dan komen wij ook. Kun je zelf zien hoe ze behandelt wordt door de anderen. Ik wil het zelf ook zien.'
Waar Michael het mee eens is. 'Overmorgen dan, morgenavond hebben we een optreden,' weet hij schijnbaar uit zijn hoofd.
Zelfs Ashton denkt na en is het te zien. 'Dus je wilt dan Candice in de gaten houden. Je zegt net zelf dat je aandacht normaal naar mij gaat.'
'Ik kan meerdere dingen tegelijk doen. Je hebt Nicole en Paige ook nog,' grijns ik naar hem. 'Misschien komen Alexa en Aly ook. Ik kan het proberen.'
Michael schiet in de lach. 'Dus dan ben je een soort moederfiguur voor de meiden.'
'Ze was er wel als eerste om ons te steunen als band.' Ashton trekt een wenkbrauw op. 'Dus als het om advies gaat en dergelijke, kan zij die het beste geven. Als jij maar onthoudt dat zij bij mij hoort.'
'Ja, en jullie zitten beide in een band met nog twee anderen. Anders is de band niet eens compleet. Jij komt niks te kort.' Ik knipoog naar hem op een manier dat Michael het niet kan zien. 'Ik ben fan van heel de band.'
Zijn ogen lichten op. Alsof hij wilt zeggen dat ik bijna over de grens ben gegaan. 'Sas...'
'Je weet heel goed wat ik bedoel,' onderbreek ik hem snel. 'Als je haar nummer hebt, bel Candice dan. Vraag hoe het haar bevalt in de groep.'
Opnieuw schudt Michael zijn hoofd. 'Nog niet. Heb jij die niet toevallig?'
'Nee, sorry, ik heb mijn handen anders vol aan Paige, Alexa, Aly en Nicole.' En dan is de groep nog niet eens compleet want er zijn nog een paar meiden.' Met een glimlach sta ik op. 'Sorry, alleen als het echt niet gaat, wil ik wel helpen maar je moet bij je eigen groep zijn.' Het enige dat ik kan doen voor Candice, is een oogje in het zeil houden als de mannen niet in de buurt zijn. Hoewel ik zelf ook nog een leven heb. 'Kom op.' Ik trek Ashton met me mee. 'Jouw kamer of de mijne?'
Hij doet zijn eigen deur open en sta ik zo in zijn armen, om de deur met zijn voet dicht te gooien. 'Jij hebt wel lef...'
'Ah, dat vindt je wel leuk,' grinnik ik. 'Candice kwam zelf naar mij en misschien omdat ze denkt dat ze mij kan vertrouwen. Ik kan er niks aan doen.'
Hij gooit me op bed en hangt het volgende moment boven me. 'Ik weet hoe je bent, Sascha, behulpzaam en vriendelijk. Zelfs naar de andere groepen toe. De foto's bewijzen het. Je weet heel goed dat de fans jullie ook bij elke beweging volgen.'
Een, verrassend, lichte kus volgt op mijn neus. De stoere en gespierde Ashton, dames en heren. Soms niks meer dan een big softie. Gewoon een groot hart voor iedereen die bij de band hoort. 'Natuurlijk weet ik dat.' Doordat hij zo dichtbij is, lijken zijn ogen bijna licht te geven. Waardoor ik zelf het initiatief neem en hem kus, mijn hoofd optillend ervoor en voel ik zijn lippen kort.
Ten minste hij houdt het zelf kort. 'Ik hoop dat het gewoon een misverstand is en dat het wel goed komt.'
'Overmorgen naar een club. Dan kunnen we het zelf zien. Ze mag dan nieuw zijn maar dat is geen reden om haar te weren.' Over groepen gesproken. 'Je bent toch niet zelf van plan om er nog een paar bij te nemen of wel?'
Een zelf ingenomen grijns verschijnt. 'Dat zou je wel aankunnen hoor,' verzekert hij mij. 'Maar nee, ik weet dat jij altijd mee reist en overal naar toe ook. Hetzelfde met Paige en Nicole. De anderen kunnen niet altijd.'
Dat is een pak van mijn hart. 'Je hebt gewoon je handen vol aan ons.' Zijn gezicht is genoeg dat ik in de lach schiet. 'Ik kan de andere meiden appen en dat we ergens gaan eten?'
'Doe maar, is wel zo gezellig. De jongens zie ik nog vaak genoeg.' Hij gaat van het bed af. Om zich op te frissen in de badkamer.
Op zijn bed liggend, stuur ik een bericht naar de meiden om ergens af te spreken. 'Er is een restaurant hier niet zo ver vandaan. Loop afstand en is gewoon casual.'
Hij komt terug zonder een shirt aan. 'Mooi, ik zal wel iemand van beveiliging mee moeten nemen. Nu kan ik niet zomaar meer zonder beveiliging de straat op.'
'Geeft niet.' Ik ga zitten. 'De meiden zeiden dat ze er over tien minuten kunnen zijn. Kwartiertje hooguit.' Zeven jaar geleden was dat wel anders, weet ik. In mijn eigen kamer trek ik een blouse aan en laat ik er een paar knoopjes van open. Op die manier is mijn bh zichtbaar. Zonnebril, portemonnee en telefoon. Check. Pas op de gang merk ik dat Dave zelf mee gaat. 'Hallo Dave.'
De man glimlacht vriendelijk en kort.

'Jou waren we naderhand gewoon kwijt,' zucht Paige naar mij. 'Je wilde nog iets extra's halen en je was verdwenen.'
Een blik op Ashton en hij weet dat het de lingeriezaak was omdat hij knipoogt naar me. Iets wat hij vast niet snel zal vergeten door de foto.
'Ik heb zelf ook nog een leven. Er zijn dingen die je niet weet van me.' Ik geniet van mijn biertje. 'Hoe was het met Candice?'
'Waren hun erbij?' wilt Ashton weten.
Nicole knikt. 'Ja, we waren met zijn drieën aan het shoppen toen zij op kwam dagen. Ik dacht even dat ze er bij ons bij kwam.'
Waarop Ashton zijn hoofd schudt. 'Ik vind jullie zo als groep meer dan genoeg. De andere fans zijn er ook nog en ze vinden al dat ik jullie meer aandacht geef dan hun zelf.'
Misschien moet ik daar weer iets over zeggen want wij zijn ook gewoon fans. Persoonlijk ben ik er vanaf het begin en dat kan je niet van al zijn fans zeggen. 'Ze zijn gewoon jaloers,' reageer ik. Ten slotte ken ik hem al meer als zeven jaar.
'Niet te hard zijn voor ze. Ze zijn net als jullie, fans.' Hij let wel duidelijk op zijn woorden. 'Morgen alleen wat interviews, een fotosessie en een soundcheck. Het optreden is in de avond. Waarom komen jullie niet? Ik heb nog wat kaartjes over.'
Heerlijk. Live de muziek horen, is altijd beter. 'Ik ben er.'
Wat Paige ook wilt. 'Super...' Ze vloekt wat op een zachte toon.
'Wat?' wil ik weten. Wat tegelijk met Ashton is.
Voorzichtig knikt ze naar buiten. 'Britney valt me een paar dagen lastig in de hoop om dichter bij jou te komen. Niet alleen overdag maar ook op Twitter, Instagram en alles.'
'Wat heb je zelf geprobeerd?' vraagt hij.
'Ik heb gezegd dat ik niemand help aan een handtekening of wat dan ook. Dus nu volgt ze me als een hond overal naar toe.' Het is te zien dat Paige er moe van wordt.
Ik leg mijn hand over die van haar. 'Ik help je straks wel en anders morgen.'
'Dank je,' glimlacht Paige.
'Verder geen gekke dingen meer gebeurd?' is de vraag dan.
Waardoor we elk wel een verhaal hebben over wat de fans soms proberen bij ons. Nicole had blijkbaar een fan, die niet gelijk wist wie ze was en vroeg om Calum's handtekening. 'Ik zou het niet weten want ik hoor bij Ash. Ze was flink teleurgesteld.'