Scar 38

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Hij kijkt naar de grond, maar dan scheurt hij zijn blik toch los van de planken en kijkt me aan. ‘Waarom doe je dit?‘
‘Je bent negentien.’
Hij schudt kwaad zijn hoofd. ‘Ik ben negentien en jij bent echt niet heel veel ouder. Je bent gewoon een neef van me. Je bent maanden geleden al weggelopen van je belofte om “voor mij te zorgen”. Je bent mijn broer niet.’
Ik herinner me nog dat ik als een jongetje van nog geen negen jaar oud met Benjamin als baby door het park liep. En twee jaar later ben ik met hem naar de kermis geweest. Ik heb hem vaker dan een paar keer naar school gebracht of weer opgehaald. En nog een hele hoop andere dingen ook. Misschien, op een hele ongebruikelijke manier, ben ik wel degelijk zijn broer.