Bibiotheek onderonsjes

‘Oliver, ga huiswerk maken!’ Oliver keek met een verbaast gezicht naar Percy. ‘Perce, ik ben huiswerk aan het maken.’ Nu was het Percy’s beurt om verbaast naar Oliver te kijken. ‘Oliver, schatje, honnepon, naar mijn gezicht staren is géén huiswerk maken.’
‘O nee?’ antwoordde Oliver koppig, ‘wie zegt dat ik niet aan het proberen ben om antwoorden uit je hoofd te trekken? Dan is dit Potions verslag zo af en dat is wel degelijk huiswerk maken, dropje.’
Percy trok een vies gezicht. ‘Nee, suikersoesje, dat noemen ze afkijken en ik dacht dat we hadden afgesproken dat dropje van de lijst met koosnaampjes af moest?’ Oliver grinnikte. ‘Het spijt me, maar Perce, kunnen we anders even pauze houden? Ik krijg echt geen woord meer op papier.’ Oliver trok een zielig gezicht, in de hoop dat Percy zou zwichtten voor de zieligheid. Percy zuchtte, maar Oliver wist dat dat het teken was dat zijn slijm technieken gewerkt hadden. ‘Prima,’ zei Percy, ‘zal ik doorlezen wat je al hebt?’ Oliver knikte en gaf Percy het stuk perkament dat hij vol moest zien te krijgen. Oliver staarde ongegeneerd naar Percy terwijl die zijn Potions huiswerk doorlas. Percy glimlachte, waardoor Oliver wist dat hij door had dat er naar hem gestaard werd. Oliver leunde met zijn wang op zijn elleboog en wachtte op het oordeel. ‘Het is goed,’ zei Percy. ‘Echt?!’ riep Oliver verbaast uit, wat hem een woedende blik en “sst!” van madame Pince opleverde. ‘Ja,’ fluisterende Percy, om te voorkomen dat madame Pince hen de bibliotheek uit zou trappen. ‘Niet zo onzeker, captain Oliver wood, je bent echt heel veel slimmer dan je denkt.’
‘Geloof me, Perce, dat heb ik echt aan jou te danken. Door jou leer ik beter, maak ik vaker en serieuzer huiswerk en je kan echt dingen duidelijk uitleggen. Het feit dat je ook nog onvoorstelbaar knap bent is ook een pluspunt.’
Percy glimlachte, terwijl een rode blos naar zijn wangen steeg. Oliver glimlachte ook en legde zijn hand op de wang van Percy. ‘Nu is het tijd dat jij niet zo onzeker over jezelf bent Percy,’ zei Oliver.
‘Zullen we er dan een gezamenlijk doel van maken om zelfverzekerder te worden?’ vroeg Percy lachend. Oliver stemde in met dat plan. ‘Dat geeft mij een goed excuus om je bent complimentjes te bedwelmen. Ik hou van je, Percy.’
‘Ik ook van jou, Oliver.’
Oliver boog over tafel om Percy te kussen en Percy droeg daar maar graag zijn steentje aan bij. Ze kusten elkaar over tafel, met stapels boeken en perkamenten vol huiswerk onder hen. Oliver voelde zich warm en gelukkig en even dacht hij dat het moment eeuwig zou duren. Er was echter één persoon die niet gediend was van eeuwigdurende romantiek in de bibliotheek en dat was madame Pince. Toen ze hen al kussend betrapten, duwden ze hen hun boeken in de hand en gooide ze zonder pardon de bibliotheek uit, met de boodschap dat de bibliotheek geen plek was romantische onderonsjes.